بزرگنمايي:

پیام مازند - شایع ترین نوع کمر درد، مکانیکی نام دارد که می توان به مواردی مانند کشیدگی های عضلانی، آسیب های دیسک، آرتروز ستون مهره ای، تنگی کانال نخاعی، سر خوردگی مهره ای، کجی ستون فقرات و غیره اشاره کرد.
به گزارش ایسنا مازندران، احمد طالبی، معاون آموزشی دانشکده توانبخشی علوم پزشکی بابل از ابتلای درد پشت در بیش از 70درصد افراد برای یک بار در طی عمر خبر داد و گفت:درد پشت، پس از مشکلات راه تنفسی فوقانی، به عنوان دومین علت مهم غیبت از کار معرفی شده و در گروه سنی 45 تا 64 سال بیشترین رواج را دارد.
وی افزود: حدود 80 درصد درد پشت در ناحیه پائینی آن (ناحیه کمری – خاجی) اتفاق می افتد، گرچه آمار متفاوت است، اما تخمین زده می شود که تنها در حدود 5 تا 10درصد آسیب های دیسک نیاز به جراحی دارند.
معاون آموزشی دانشکده توانبخشی علوم پزشکی بابل با بیان این نکته که بیش از 70درصد افراد در طی عمر برای یک بار به درد پشت مبتلا می شوند، خاطرنشان کرد: متاسفانه در سال های اخیر سن ابتلا به آسیب دیسک کمر در ایران کاهش یافته و شیوع آن در جوانان رو به افزایش است.
طالبی یادآورشد: کارهای سنگین، بلند کردن اجسام، وضعیت های ساکن طولانی مدت (مثل نشستن یا ایستادن های طولانی مدت بدون حرکت)، خم شدن و پیچش های مکرر و ارتعاش از عوامل فیزیکی هستند که با افزایش خطر کمر درد همراه است.
وی با اشاره به اینکه به طور کلی کمر درد به انواع مختلف تقسیم بندی می شود، گفت: شایع ترین نوع آن کمر درد مکانیکی نام دارد که می توان به مواردی مانند کشیدگی های عضلانی، آسیب های دیسک، آرتروز ستون مهره ای، تنگی کانال نخاعی، سر خوردگی مهره ای، کجی ستون فقرات و غیره اشاره کرد.
معاون آموزشی دانشکده توانبخشی علوم پزشکی بابل تصریح کرد: اگر بیمار مبتلا به کمر درد علائمی مانند تب، کاهش وزن غیر عادی، درد مداوم و بدون تغییر، یا کم خونی داشته باشد به احتمال زیاد مشکل وی مربوط به کمر درد ساده مکانیکی نیست و باید حتما تحت معاینه پزشکی قرار گیرد تا علت اصلی کمر درد مشخص شود.
طالبی بیان کرد: رعایت اصول صحیح انجام کارها و نشستن مانند روش صحیح حمل و بلند کردن اجسام، پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین، پرهیز از حرکات مکرر خم شدن و پیچش کمر، پرهیز از نشستن و ایستادن های طولانی ساکن، حفظ آمادگی جسمانی مناسب، داشتن فعالیت فیزیکی مناسب مانند برنامه های پیاده روی، شنا، و غیره، جلوگیری از اضافه وزن عوامل پیشگیری از کمر درد است.
وی افزود: پس از تشخیص مشکل بیمار، برنامه درمانی تعیین می شود که می تواند شامل استراحت، استفاده از کمر بند های طبی، تعدیل کار و فعالیت، دارو درمانی، فیزیوتراپی، ورزش درمانی عمومی مثل راه رفتن در استخر، و گاه جراحی باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل تصریح کرد: فیزیوتراپی یکی از درمان های غیر تهاجمی برای بسیاری از مبتلایان به کمر درد مکانیکی است و نقش فیزیوتراپیست ها در ارزیابی بیماران مبتلا به کمر درد شناسائی حرکات، فعالیت ها یا وضعیت های بدنی که احتمالا منجر به تشدید علائم و نشانه های کمر درد، ارزیابی راستا و انحنای و دامنه حرکتی ستون فقرات، ارزیابی طول، سفتی، قدرت و استقامت عضلات ناحیه کمری – لگنی، ارزیابی کیفیت الگوهای حرکتی فقرات کمری و شناسائی حرکات جبرانی نابهنجار در فقرات کمری و همچنین ارزیابی کنترل عصبی عضلانی فقرات کمری و ناپایداری فقرات کمری و ارزیابی عصبی است.
وی در ادامه گفت: در فیزیوتراپی، درمانگر با استفاده از ابزار های مختلف اعم از حرارتی، تحریکات الکتریکی، امواج صوتی، امواج الکترومغناطیسی و غیره سعی در کاهش درد، التهاب، تورم، شل سازی گرفتگی ها و اسپاسم عضله، افزایش جریان خون بافت ها، و تسهیل ترمیم بافتی می کند.
طالبی با بیان اینکه مناسب ترین تمرینات یا ورزش های درمانی برای بیماران کمر درد به نوع مشکل بیمار، شدت ضایعه و یافته های اختصاصی معاینه بستگی دارد، افزود: در واقع تمرینات درمانی برای تشخیص های مختلف، متفاوت است و هر یک برای هدف خاصی تجویز می شوند.
وی تصریح کرد: تاکید می شود که مناسب ترین تکنیک های درمان دستی و تمرین یا ورزش درمانی برای هر بیمار متفاوت بوده و تنها پس از تشخیص پزشکی و یافته های معاینه، توسط فیزیوتراپیست ها انجام خواهدشد.
انتهای پیام