بزرگنمايي:

پیام مازند- نشست هم اندیشی لزوم ارتقای همکاری و تبادل اطلاعات بین دانشگاه و مراکز تحقیقات سازمان های اجرایی مازندران در حاشیه همایش توسعه پایدار؛ ظرفیت‌ها و چالش‌های بخش کشاورزی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری برگزار شد.

نبود شبکه جامع حوزه کشاورزی در مازندران

همت الله پیردشتی رئیس کارگروه تخصصی کشاورزی اتاق فکر توسعه و تعالی مازندران در این نشست با اشاره به اینکه دانشگاه یک ارگان جدا با بقیه متولیان بخش کشاورزی و توسعه پایدار در این زمینه نیست، اظهار کرد: بزرگترین حلقه مفقوده میان دانشگاه و مراکز تحقیقاتی، نبود یک شبکه جامع و کامل در زمینه کشاورزی است.

وی با بیان اینکه در بخش کشاورزی در مازندران ظرفیت‌ها و چالش‌های مختلفی وجود دارد، تصریح کرد: باید یافته‌های پژوهشی و تحقیقاتی با صنعت ارتباط داشته باشد و در این زمینه مشکل وجود دارد.

رئیس کارگروه تخصصی کشاورزی اتاق فکر توسعه و تعالی مازندران با اشاره به اینکه بر اساس آمار، ضریب نفوذ تحقیقات دانشگاه‌ها و مراکز مختلف، در میان کشاورزان به چه میزان است، خاطرنشان کرد: فعال شدن شبکه جامع ارتباط دانشگاه و مراکز تحقیقاتی از بسیاری از مشکلات این بخش جلوگیری می‌کند.

پیردشتی بخشی نگری به موضوعات کشاورزی را نامناسب ارزیابی و اظهار کرد: اگر فعالیت و تحقیق بر روی یک موضوع صورت بگیرد و سازمان‌های مربوطه نسبت به آن آگاهی نداشته باشند، نتیجه مطلوب به دست نمی‌آید و گاهی اوقات نیز دوباره‌کاری و موازی‌کاری صورت می‌گیرد.

معاون پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی ساری با اشاره به اینکه فضای مجازی اعتبار و کیفیت تحقیقات را با مشکل مواجه کرده است، گفت: در برقراری ارتباط دانشگاه و مراکز تحقیقاتی باید توجه شود که موضوعات محصولی نباشد و به تمامی زوایای بحث پرداخته شود.

رونق بخش کشاورزی با مدیریت هزینه تولید

رحمان عرفانی معاون موسسات تحقیقات برنج کشور در مازندران نیز در این نشست با اشاره به اینکه با وجود گسترده بودن بحث کشاورزی، اما بخش خصوصی تمایلی برای ورود به آن ندارد، تصریح کرد: شاید پاسخ این باشد که بخش خصوصی در حوزه کشاورزی با افرادی رو به رو می شود که خود، نیازمند توجه زیادی هستند و از لحاظ مالی کمتر متنفع می‌شوند.

وی با تاکید بر اینکه رونق بازار در بخش خصوصی، مدیریت هزینه در تولید است، خاطرنشان کرد: کشاورز، هیچگاه بر روی محصول خود، قیمت‌گذاری نمی‌کند و این بخش خصوصی است که اینکار را انجام می‌دهد بنابراین مدیریت هزینه تولید، به سود بخش خصوصی می‌شود.

معاون موسسات تحقیقات برنج کشور در مازندران در ادامه با اشاره به اینکه یکی از بزرگترین چالش های کشاورزی، عدم پاسگو بودن دستگاه‌های علمی و پژوهشی است، گفت: بخش زیادی از دستاوردهای دانشگاه‌ها به نتیجه نمی‌رسد و در کشاورزی اثرگذار نیستند.

عدم برخورد با دانشگاه‌های بدون دستاورد!

عرفانی با بیان اینکه اگر دانشگاه‌ها دستاورد نداشته باشند، چه کسی با آنها برخورد می‌کند، اظهار کرد: باید واحدهای پژوهشی پاسخگو با دستگاه های علمی تلفیق شوند تا کشاورزی موثرتر باشد.

وی همچنین به موضوع کشاورزی حفاظتی در مازندران اشاره و خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات اصلی بخش کشاورزی مازندران، خرد بودن اراضی و نحوه مالکیت است که دانشگاه باید در این زمینه وارد شده و دستور العمل این بخش را نیز تدوین کنند و به بخش های اجرایی در این حوزه راهکار دهند.

معاون موسسات تحقیقات برنج کشور در مازندران افزود: همچنین دانشگاه‌ها و مسئولان مراکز تحقیقاتی مسائل مربوط به بخش مکانیزاسیون را نیز بررسی کنند چرا که با وجود توجه به این موضوع در مازندران هنوز نسبت به استفاده بهینه از آن و کاهش هزینه موفقیتی به دست نیامد.

بی توجهی سیاست‌گذاران به راهکارهای دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقات کشاورزی

عرفانی ادامه داد: در بحث مکانیزاسیون به عنوان مثال دستگاه هایی که برای بخش کشاورزی این استان وارد و به کشاورز داده شد متناسب با خاک اراضی شالیزاری نبود و این وظیفه دانشگاه و مراکز تحقیقاتی است که راهکار ارائه دهند اما کاری صورت نپذیرفت.

وی با بیان اینکه مطالبه گری سایر رشته‌ها از بخش‌های مختلف کشاورزی مشکل بعدی است، خاطرنشان کرد: دانشگاه‌ها برای رفع مشکلات مختلف نتوانستند راه حلی را ارائه بدهند.

معاون موسسات تحقیقات برنج کشور در مازندران در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه همه از بخش کشاورزی مطالبه دارند اما به آن ضربه نیز وارد می‌کنند، گفت: به عنوان مثال بسیاری از اراضی کشاورزی محل دپوی زباله شده است.

عرفانی با اشاره به برخی فعالیت‌های موثر صورت گرفته از سوی جهاد کشاورزی همچون افزایش سطح زیرکشت برخی محصولات مانند برنج، افزایش طرح تجهیز و نوسازی اراضی، و غیره، اظهار کرد: باید کمیته های تخصصی در حوزه توسعه پایدار و حفظ محیط زیست با محوریت بازار از سوی دانشگاه شکل بگیرد هرچند برخی از سیاست‌گذاران بخش کشاورزی به برنامه‌های ارائه شده از سوی دانشگاه ها و مراکز تحقیقات توجهی ندارند.

لزوم توجه به زنجیره تجارت و بازرگانی در بخش کشاورزی

سیداسماعیل یزدان‌پناه مدیرعامل مرکز بین‌المللی تجارت و پایانه صادرات برنج ایران نیز در این نشست، اظهار کرد: اگر کشاورزی را از نگاه بازار بنگیرم، در زنجیره تولید مهم ترین حلقه، تجارت و بازرگانی است.

وی افزود: مراحل کاشت، داشت و برداشت، تحقیقات، دانشگاه و مشتری‌مداری در کشاورزی، بسیار مهم به نظر می رسد اما آنچه که موجب حضور تکنولوژی و توسعه در این حوزه می‌شود، بخش بازرگانی است.

مدیرعامل مرکز بین‌المللی تجارت و پایانه صادرات برنج ایران با اشاره به اینکه کشاورزان در استرالیا از پردرآمدترین اقشار محسوب می‌شوند، تصریح کرد: اگر قیمت ها در حوزه کشاورزی واقعی نشود یک چرخه باطل به وجود می‌آید و در این میان بازرگانی از اهمیت بالاتری برخوردار است.

یزدان‌پناه با انتقاد از روند سیاست‌گذاری صورت گرفته بر روی واردات برنج اظهار کرد: برای واردات برنج یک تعرفه گمرکی 26 درصدی وجود داشت که متاسفانه آن را کاهش دادند تا هر فردی به هر میزانی که می‌خواهد وارد کند، در این صورت برنج کشاورز در انبارهایش باقی می ماند و نمی تواند محصول خود را بفروشد.

وی با بیان اینکه در بسیاری از فعالیت‌های دیگر، با کاهش تعرفه واردات، 50 درصد سوبسیت نیز می دهند و در کمتر از 72 ساعت دلار 4 هزار و 200 تومانی دریافت می‌کنند، گفت: در این شرایط، تنها 20 نفر وارد کننده سود می‌برند و محصول با قیمت دلار نیمایی به دست مصرف کننده می‌رسد.

مدیرعامل مرکز بین‌المللی تجارت و پایانه صادرات برنج ایران با انتقاد از وضع موجود، با اشاره به اینکه بخش خودرو با قلدری، دلار دریافت می‌کند اما کشاورزی هیچ سودی از آن نمی‌برد، اظهار کرد: در سال گذشته برای یک کیلوگرم برنج 3 دلار به کشاورزان پرداخت می‌شد اما امسال به یک دلار نیز نرسید.

بی توجهی به بخش خصوصی کشاورزی در تصمیمات کلان

احمد عالی مدیر عامل اتحادیه زراعت‌کاران استان مازندران نیز در این نشست با اشاره به اینکه 98 درصد تولید کشاورزی، در اختیار بخش خصوصی است اما در تصمیمات کلان کشوی 1.5 درصد قدرت مانور دارند، تصریح کرد: یکی از دلایل اصلی مشکلات بخش کشاورزی، نداشتن مدیران متخصص در حوزه ای است که باید حضور داشته باشند.

وی با بیان اینکه رشد متوازن در حوزه زراعت و مدیریت کشاورزی مشاهده نمی‌شود، گفت: بذر یکی از دغدغه‌های اصلی تولیدکنندگان است و اتحادیه زراعت‌کاران نیز در این حوزه فعالیت خود را آغاز کرد اما  همچنان هزینه تولید در کشور بسیار بالا است.

کتاب کشاورزی مازندران بارها خوانده شد اما بی نتیجه...!

فاتحی معاون اسبق ترویج سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی مازندران نیز در این نشست با اشاره به اینکه اگر بخش کشاورزی کتاب باشد آن را صدها بار خوانده‌ایم و هیچ اتفاقی نیفتاد، اظهار کرد: 10ها همایش و نمایشگاه مشترک و غیره برگزار شد اما باز هم به نتیجه نرسید.

وی تصریح کرد: در زراعت برنج معضل اصلی آنجا مشخص می‌شود که در برنامه اول تا پنجم توسعه در اولویت نخست قرار داشت اما هیچ اقدامی انجام نشد و تنها حرف و شعار بود به عنوان مثال زهکشی اراضی استان مازندران در این برنامه، حتی در اندازه مطالعه انجام نشده است.

معاون اسبق ترویج سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی مازندران با اشاره به اینکه اگر تمامی کشاورزان مازندران تحصیلات عالیه و دکتری دریافت کنند اما مدیریت نداشته باشند، به نتیجه نخواهند رسید، خاطرنشان کرد: تحصیلات باید در خدمت دانش و تجربه کشاورز باشد تا نتیجه مطلوب به دست آید اما اینگونه نیست.

فاتحی افزود: رویکرد بخش کشاورزی در ارتباط با توسعه پایدار در مازندران کاملا مشخص است اما اگر مدیریت اعمال نشود فایده ای نخواهد داشت، ابتدایی‌ترین تعریف توسعه پایدار این است که امکانات خدادادی را برای نسل فعلی و آینده حفظ کنیم اما سوال اینجا است که آیا خاک، جنگل، مرتع و غیره محافظت شده‌اند بنابراین باید مدیریت در این بخش‌ها ورود کرده و توجه ویژه داشته باشند.

به گزارش ایسنا مازندران، اساتید دانشگاه و مسئولان بخش های مختلف مراکز تحقیقاتی و پژوهشی در این نشست حضور داشتند که پس از ارائه اعضای حاضر در پنل، به ارائه دیدگاه و نظرات خود پیرامون این موضوع پرداختند.