پیام مازند - به گزارش "ورزش سه"، قهرمان پرتاب دیسک ایران که همین چند ماه قبل در جریان بازی های آسیایی هانگژو با رکورد خود همه را شگفت زده و بالاتر از احسان حدادی توانست طلای این بازی ها را از آن خود کند، خیلی زود در مسیری که برای رسیدن خودش به المپیک ترسیم کرده بود، متوقف شد.
رسولی که چند باری در شرایط خود به عنوان یک قهرمان ابراز نارضایتی کرده بود، بعد از انتشار یک استوری مبنی بر اینکه فدراسیون از او خواسته پول کفشی که برای تمرین خریده را پرداخت کند، از اردوی تیم ملی کنار گذاشته شد! 
این قهرمان پرتاب دیسک ایران و آسیا نه تنها شرایطی مشابه احسان حدادی که همواره در سال های اخیر در اردوهای خارجی بوده و از مربیان خارجی بهره می برده، ندارد؛ بلکه می گوید در یک خوابگاه بدون آب گرم روزگار می گذراند و فدراسیون هم هیچ توجهی به خواسته های او ندارد.

بله؛ متاسفانه به جای اینکه شرایط من بهتر شود، زنگ زدند و گفتند از اردو اخراج هستی. آن هم چه اردویی. اردویی که نه گرمایش داشت، نه آب گرم! نه از مکمل خبری بود و نه از حقوق. از زمانی که از بازی های آسیایی آمدیم، به جای اینکه همه چیز بهتر شود، برعکس همه چیز بدتر شد.

قرار بود که برای ورزشکاران کفش مناسب و مکمل بخرند. فدراسیون به من گفت خودت خرید کن و ما هزینه آن را می دهیم. از کسی که خودشان گفتند خرید کردم. این آقای سعادتمند که مدیر تیم های ملی و مربی من از طرف فدراسیون گفت از آن خرید کنم، حالا می گوید فدراسیون گفته پول کفش را نمی دهد!

من واقعا خجالت می کشم در خصوص چنین مسائلی صحبت می کنم. کفش دیگر جزو نیازهای اولیه تمرین ماست. من نه اردوی آمریکا خواستم و نه 100 هزار دلار پول. نه مربی 20 هزار دلاری هم نخواستم، نه هتل. گفتم در همین اتاق های خراب مجموعه آفتاب انقلاب می مانم، حداقل نیازهای اولین تمرین من را مهیا کنید. گفتم داخل سالن تمرین یک دایره بزنید که بچه های پرتاب در سرمای زمستان بیرون تمرین نکنند، اما آن کار را هم نکردند.

نمی دانم مشکل چیست. شاید من بلد نیستم مثل آن ها رفتار کنم. کسانی که مدال نیاوردند، با اردوی خارجی شان موافقت می شود، اما هنوز درگیر تهیه کفش هستم! من آبروی دوومیدانی را در بازی های آسیایی خریدم و تنها طلایی این ورزش بودم.

بله، به همین راحتی. با مربی من تماس گرفتند و گفتند اردو را ترک کن!

من که احتمالا از طریق رنکینگ می توانم سهمیه بگیرم، اما خودم گفتم دنبال سهمیه مستقیم هستم. نمی خواهم در المپیک تماشاگر باشم و می خواهم فینالیست شوم و حتی مدال بگیرم. این پتانسیل را در خودم می بینم چون سال قبل هم 65 متر پرتاب کردم.

حالا که فدراسیون مرا نمی خواهد، سعی می کنم پیش وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک بروم. با آن ها مشکلاتم را درمیان می گذارم و شرایطم را می گویم. فکر نمی کنم بعد از احسان حدادی چه در المپیک و چه در بازی های آسیایی کسی جز من بتواند مدال بگیرد. قرار نیست من مدالش را بگیرم و سختی بکشم، بعد مسئولان فدراسیون پزش را بدهند و سفرش را بروند.