بزرگنمايي:

پیام مازند - کارشناس و منتقد تئاتر مازندرانی گفت: نویسنده و کارگردان «جشن تولد مه جان گو» این نمایش را با گرایش ویژه به فرهنگ اصیل و نجیب مازندران برای نخستین بار به طور کامل با گویش شیرین مازندرانی نوشته و به اجرا گذاشته که به هیچ وجه لهجه و گویش را مستمسک طنز و لودگی به قیمت خنداندن مخاطب قرار نداده است .
حمیدرضا گل محمدی تواندشتی درباره اجرای نمایش بومی محلی مازندرانی « جشن تولد جان گو» به نویسندگی و کارگردانی بهزاد شاهنده کارگردان پیشکسوت و فعال نمایش های بومی محلی مازندران در گفت و گو با ایسنا مازندران، اظهارکرد: بهزاد شاهنده هنرمند فعال و پیشکسوت عرصه هنر های نمایشی استان مازندران و سرپرست گروه تئاتر کله ونگ ساری که فعالیت های هنری خود را از سال 68 آغاز کرده و بیش از 20 اثر نمایشی به را به روی صحنه برده است.
وی افزود: از میان این آثار، تعداد 6 اثر آن به فرهنگ بومی محلی مازندران می پردازد که جهت به روی صحنه بردن این نمایش ها پژوهش های دقیقی را در باره فرهنگ و هنر بومی مازندران انجام داده است.
کارشناس و منتقد تئاتر مازندرانی با بیان اینکه شاهنده سال های سال است علاوه بر بازیگری و کارگردانی های متعدد نمایش ها و فعالیت های خود را در حیطه فرهنگ بومی و آیین ها و مراسم مازندرانی آغاز کرده است، تصریح کرد: وی نمایشنامه های متعددی را پس از پیروزی انقلاب اسلامی از قبیل «گل آقا در جنگل دوستی ها» در سال 73، «آل » در سال 80 ، «هراس» در سال 81 و «مازرون بهشته» درسال 91 را در این حیطه به رشته تحریر در آورده و کارگردانی کرده که ازدغدغه های این هنرمند مازندرانی است.
گل محمدی ادامه داد: پس از گذشت هشت سال غیبت در سطح استان، اخیرآ از تاریخ 23 بهمن ماه 97 شاهد اجرای نمایش جدید وی با نام «جشن تولد مه جان گو» با موضوع رفاقت و دوستی و روابط بین آدم‌ها که برای قشر کودک و بزرگسال، بر اساس رمانی از «واهه کاچا» به نام «قرعه‌ایی برای مرگ » طراحی آن صورت پذیرفته و به رشته تحریر درآورده و برای اولین بارکاملا به گویش مازندرانی از دسته مرکزی گویش های مازندرانی به روی صحنه برده است بودیم.
این کارشناس ومنتقد تئاتر مازندرانی خاطرنشان کرد: نویسنده و کارگردان «جشن تولد مه جان گو» این نمایش را با گرایش ویژه به فرهنگ اصیل و نجیب مازندران برای نخستین بار به طور کامل با گویش شیرین مازندرانی نوشته و به اجرا گذاشته که به هیچ وجه لهجه و گویش را مستمسک طنز و لودگی به قیمت خنداندن مخاطب قرار نداده است .
وی ادامه داد: قصه نمایش به ماجرای اهالی روستایی می پردازد که مورد تهدید گرگ هایی قرار می گیرند که بابستن آب بر روی اهالی می خواهند از آن ها بهره برداری کنند و در ازای دریافت احشام از اهالی روستا مسیر آب را بر روی اهالی بازکنند، که با تدبیر گت ننا و گت بابا «پدر بزرگ و مادر بزرگ» گرگ ها فریب می خورند و با حیله گت بابا که موجب تفرقه گرگ ها می شود اهالی می توانند بر گرگ ها غلبه کنند و از تعرض آن هابه روستا محفوظ بمانند.
گل محمدی با بیان اینکه نمایش در قالب داستانی کودکانه به حفاظت و حراست از کشور می پردازد که مورد حجمه دشمنان قرار گرفته است، افزود:موسیقی مازندرانی در بدو ورود تماشاکنان نوازشگر گوش های آن هاست که تماشاکنان را توام با آرامشی بر روی صندلی های تماشاخانه دعوت به نشستن می کند.
وی با اشاره به اینکه تماشاکنان پس از جایگزینی بر روی صندلی ها، با فضای صحنه ای از سازه و لوازم و وسایل چوبی که مختص موقعیت خاص اجتماعی و جغرافیایی منطقه جنگلی کوهستانی استان هست روبرو می شوند که هوشیاری و دقت طراح صحنه نمایش را در بر دارد، گفت: با ورود بازیگران به روی صحنه و ایجاد تابلوی بسیار زیبا، تماشاکنان در جای خود میخکوب شده و نمایش آغاز می شود.
این متقد تئاتر با اشاره به اینکه نمایش ، نمایشی موزیکال وکودکانه که موسیقی های آن برگرفته از موسیقی محلی مازندران است، خاطرنشان کرد: پس از اجرای هرصحنه توسط بازیگران به صورت دسته جمعی همراه با حرکات مورون بسیار زیبا خوانده می شود و به شرح حال داستان و نتایج حاصله از آن صحنه می پردازد.
وس ادامه داد: با توجه به اینکه اکثر بازیگران این نمایش از بازیگران بازی اولی بودند اما با درایت و هوشمندی کارگردان با اغماض از ضعف یکی دو بازیگر در اجرا، اجرای بسیار خوبی از این بازیگران برجای گذاشته شد و طراحی لباس، گریم و ساخت عروسک و موسیقی در خدمت نمایش بود که نشان از هوشمندی و درایت کارگردان در روند پیشرفت نمایش داشته است.
گل محمدی با ارایه این مطلب که بازیگران با توجه به وجود وسایل صحنه از وسایل صحنه به جا و درست بهره مند بودند، گفت: استفاده به جا و مناسب از سازه دوطبقه چوبی که شبیه سقاتالار های مازندران است به عنوان دکل نگهبانی نیز از ویژگی های این نمایش در استفاده کاربردی مناسب از این سازه در نمایش بوده است.
وی با بیان اینکه کاربرد استفاده از وسایل مدرن و گریز زدن به برخی از مسایل امروزی نیز از تدابیر کارگردان بود، تصریح کرد: کارگردان در ارایه این کاربا موفقیت روبرو بوده ، یکی از خوبی های کار بهزاد شاهنده این است که پس از اجرای نمایش در طی 10 تا 15 روز کار را تعطیل نمی کند و کار را در شهرستان های مختلف استان در نوبت هایی دیگر به روی صحنه می برد.
به گزارش ایسنا، دراماتورژی این نمایش را فرزاد شیرزاد و بهداد علی پناه و دستیاری کارگردانی را حسین اسکندر‌پور و عرفان شاهنده به‌عهده دارند.
در این نمایش رویا ابراهیمی تهیه‌کننده و مشاور کارگردان، محمد اباذری مدیر صحنه، کوثر متولی منشی صحنه، رویا ابراهیمی طراح و تولید لباس، مهرانه فلاح‌پور طراح گریم، ماسک و جورچین لباس یاری‌گر نمایش بودند.
حسین اسکندر پور، مهرناز تالانه، مهدی شجاعی‌کیاسری، عرفان شاهنده، شایان شاهنده، مهرانه فلاح‌پور، امیرمحمد ابراهیمی، امیرمحمد کاوه، سیدمحمد ابراهیمان، سحر محسنی‌کیاسری، بیتا منتظری و امیرحسین صداقتی به بازی پرداختند.
این نمایش تا هشتم اسفند ماه در سالن آمفی تئاتر شهید باغبانی حوزه هنری ساری راس ساعت 17 و 30 دقیقه و 19و 30دقیقه در دونوبت به روی صحنه می رود.
انتهای پیام