بزرگنمايي:

پیام مازند - یک کارشناس گردشگری گفت: تقلید کورکورانه، ایجاد معماری غیرهمگون، رعایت نکردن مسائل فنی و سلیقه ای عمل کردن باعث شده تا بومگردی در مسیر اصلی خود قرار نگیرد. نادر سحرخیز در گفت‌و‌گو با ایسنا مازندران غنای فرهنگ گذشته را مسبب مطرح شدن آن به عنوان یک جاذبه گردشگری دانست و اظهار کرد: بومگردی در واقع احیای فرهنگ گذشته بوده که شامل گویش و زبان بومی، صنایع دستی و غذایی، معماری و بسیاری دیگر از سنت هایی است که داخل یک روستا به شکل نهفته وجود دارد.
وی قرار گرفتن بومگردی در مسیر غلط را باعث انحطاط این گرایش دانست و گفت: تقلید کورکورانه، ایجاد معماری غیرهمگون، رعایت نکردن مسائل فنی و سلیقه ای عمل کردن باعث شده تا بومگردی در مسیر اصلی خود قرار نگیرد.
کارشناس مرمت بناهای تاریخی و مدیر اجرایی در حوزه های گردشگری، معماری مساجد در روستاهای شمالی را مصداق یک مسیر غلط بیان کرد و گفت: معماری مساجد تاریخی روستاهای شمال کشور شبیه به منازل روستایی بوده و فرمی برگرفته از همان اقلیم دارد حال اینکه تمثال گنبد برای مساجد در مرکز ایران متداول بوده که این معماری به دلیل شرایط آب و هوایی و مصالح ویژه هر منطقه طراحی شده است.
سحرخیز بومگردی را سبب رونق و آبادانی روستاها و ایجاد انگیزه و علاقه در روستائیان در صنعت توریسم دانست و خاطرنشان کرد: این امر سبب شده تا روستانشینان با داشتن زیرساخت اندک خویش بدون سرمایه گذاری عظیم به سمت گردشگری سوق پیدا کرده و به مهاجرت نیاندیشند.
وی با تصریح اینکه اقامتگاه های بومگردی تفاوت فاحشی با خانه مسافر دارند، اظهار کرد: این موضوع باید در هنگام صدور مجوز به متقاضیان و حتی دهیاران آموزش داده شود، همچنین باید توجه داشت که ایجاد واحدهای بومگردی باید در روستاهایی شکل گیرد که همخوانی لازم با مفهوم اقامتگاه بومگردی را داشته باشد.
این کارشناس و مدیر اجرایی در حوزه گردشگری، سرشت فرهنگ روستایی را گردشگرپذیر توصیف کرد و افزود: روستائیان لیدرهایی واقعی هستند که در صورت کسب مهارت های لازم در خصوص گردشگری قطعا به کمال رسیده و این ارتقای کیفیت می تواند بر کیفیت پذیرایی از گردشگران بیانجامد.
این محقق و پژوهشگر حوزه اکو توریسم با اشاره به اینکه باید در صدور مجوز بومگردی به دنبال کیفیت بود و کمیت ملاک و معیار قرار نگیرد، خاطرنشان کرد: لزوم ایجاد غرفه ای برای ارائه و معرفی محصولات غذایی بومی و صنایع دستی محلی در خانه های بومگردی به عنوان یکی از شروط سازمان میراث در صدور پروانه ضروری است.
سحرخیز نگاه ابزاری به اقامتگاه بومگردی جهت سرمایه گذاری و کسب سود بیشتر را خلاف ماهیت آن دانست و با بیان اینکه سرمایه گذاری کلان در حوزه گردشگری مربوط به فعالیت های دارای بار مالی عظیم مانند هتل است، اظهار کرد: اقامتگاه بومگردی با اندک سرمایه روستائیان شکل گرفته و نگاه سودجویانه آسیبی بر این فعالیت توریستی محسوب می شود.
وی ممانعت دهیاران برای احداث مراکز بومگردی در روستاها را به آفت تعبیر کرد و گفت: به عنوان مثال اگر روستایی دارای 50 واحد بومگردی شود می تواند تحت عنوان اکوموزه خدمات گردشگری ارائه کرده و حتی تشویق به ازدیاد واحدهای بومگردی با تاکید بر رعایت اصول بومگردی و کیفیت مناسب می تواند ما را به سمت ایجاد اکوموزه های روستایی هدایت کند.
انتهای پیام