بزرگنمايي:

پیام مازند- جامعه امروزی با وجود تمامی پیشرفت هایی که داشته اما با آسیب هایی چون تورم، هزینه های بالای زندگی، فقر، بیکاری، قیمت مسکن، افزایش فاصله طبقاتی، آلودگی و تخریب محیط زیست، سستی در بنیان خانواده و غیره نیز همراه بوده است.

این مسائل به خودی خود روی بخش ها و قسمت های مختلف جامعه تاثیر منفی و ناخوشایندی می گذارد و شاید بتوان کاهش احساس امنیت اجتماعی را مهم ترین پیامد آن دانست چرا که احساس امنیت با بسیاری از عناصر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه ارتباط  دارد.

احساس امنیت اجتماعی یعنی فرد بیم و هراسی نداشته باشد از اینکه ارزش های انسانی، حقوق و آزادی‌اش در جامعه مورد حمله قرار گیرد.

این عامل برای زنان جلوه ویژه‌ای دارد، چرا که تجربیات روزمره حکایت از آن دارد که احساس ناامنی در بین زنان بیشتر از مردان است، زنان تهدیدات مربوط به خود، فرزندان و خانواده را بیشتر درک می کنند و در مقابله با پدیده‌هاى اجتماعى و آسیب‌هاى امنیتى و هر گونه كج رفتارى در فضا و محیط جامعه آسیب پذیرى بیشترى دارند.

امروزه درصد بالایی از زنان و دختران جویای کار پس از استخدام در محیط کار خود با فقدان امنیت لازم مواجه‌اند، این مشاغل حرفه‌هایی مانند پرستاری از کودک و سالمند، خدمت در منزل، کار در شرکت‌های خصوصی و نیمه خصوصی، کار در واحدهای تولیدی، مشاغل فروشندگی، کار در مطب پزشکان، وکلا، دفاتر ساختمانی و حتی ادارت را دربر می گیرد.

بی تردید زنانی که احساس امنیت پایین دارند، نسلی ترسو، محتاط و بی اعتماد به نظام سیاسی تربیت می‌کنند و از نظر روانی هم فرزندانی مضطرب و دارای تنش به جامعه تحویل می‌دهند که این موضوع بر تمام ابعاد زندگی افراد و در سطح کلی، در جامعه اثرات مخربی دارد و می تواند کشور را در مقابل حملات بیگانگان آسیب‌پذیر کند.

یکی از عواملی که باعث می‌شود زنان در جامعه احساس امنیت بیشتری داشته باشند سرمایه اجتماعی است؛افراد جامعه باید به یکدیگر علاقمند باشند، باید به یکدیگر اعتماد داشته و در آنان روابط متقابل همراه با حس کمک و همیاری و حس نوع دوستی وجود داشته باشد؛ تا افراد از حضور در اجتماع مظرب و پریشان نشوند.

زنان نباید تصور کنند که به آن ها به عنوان یک ابزار نگریسته می‌شود چرا که احساس خطر می کنند، آنان باید در انجمن ها، اتحادیه ها و شوراهای صنفی حضور داشته باشند و از تردد در سطح شهر در هر ساعتی احساس امنیت کنند، نباید تصور کنند که هر لحظه ممکن است مورد حمله و آزار و اذیت قرار می‌گیرند.

باید به زن به عنوان یک عنصر کلیدی و اثربخش نگاه شود تا احساس کنند سرمایه‌ای ارزشمند در اجتماع هستند و اگر زنان چنین تصوری داشته باشند هویت اجتماعی آنها رنگ و بویی تازه می‌گیرد و هویت اجتماعیِ بالا در زنان موجب می شود که زنان جرأت مقابله با جرائم علیه خود را پیدا کنند.

جنیست نباید عاملی محدود کننده برای زنان به حساب بیاید، بنابراین با درک این توانمندی در خود، احساس امنیت بیشتری می‌کنند، پایگاه اجتماعی اقتصادی مساله دیگری است که در حس امنیت اجتماعی زنان تاثیرگذار است، تحصیلات بالا، درآمد کافی، داشتن شغل و برخورداری از منزلت شغلی، کمترین نیاز زنان است.

فاکتوری دیگر و البته مهم دینداری است، دین نه یک توهم است و نه یک چیز اساساً ساختگی، وقتی مومنان این اعتقاد را پیدا می‌کنند که وابسته و مطیع به یک قدرت خارجی هستند که همه چیزهای فی‌نفسه خوبشان را از او دارند، در واقع فریب نخورده‌اند و این قدرت وجود دارد.

مردم به وسیله دین هواهای نفسانی خود را کنترل می‌کنند، نگاه برابری نسبت به یکدیگر دارند و از به نمایش گذاشتن خود و ایجاد حس ظاهرگرایی پرهیز می‌کنند.

نهایتاً دولتمردان و مسئولان باید تلاش کنند تا شرایطی را که موجب تقویت حس هویت افراد، افزایش سرمایه اجتماعی، آگاهی مذهبی و تقویت پایگاه و موقعیت اجتماعی و اقتصادی زنان می‌شود را فراهم کنند تا از این طریق همگان احساس امنیت را در جامعه لمس کنند.