بزرگنمايي:

پیام مازند - سد معبر از آن دسته تخلفاتی است که حیطه شناسایی و تصمیم گیری آن به طور مستقیم به نهاد شهرداری ارتباط داشته و در دسته تخلفات شهری دسته بندی می شود. قوانین مدیریت شهری مجموعه قوانینی است که در جهت رفاه حال شهروندان و سلامت روان آن ها و نیز در جهت زیبایی فضا و مبلمان شهری به مدد مدیران آمده تا محیطی جذاب و شاداب را برای همشهریان فراهم کند اما تخلفات شهری مجموعه ای از افعالی است که سبب نقض مسلم حقوق شهروندی و سلامت اجتماعی آنان شده و علاوه بر آلودگی بصری در مناظر شهری موجبات ترافیک، حادثه و مشکلات عدیده دیگر را فراهم می آورد.
  سد معبرها در چندین رسته تقسیم بندی می شوند که از آن جمله می توان به سد معبر صنوف، دوره گردها و دست فروشان، خودروها و وسایل نقلیه، اسکان اشخاص اعم از کارتن خواب ها یا چادر زدن، تکدی گری، نصب تابلو، پلاکارد و پارچه نوشته، ریختن مصالح و نخاله های ساختمانی حین ساخت و سازها و تعمیرات، ایجاد موانع فیزیکی غیرثابت بدون مجوز و حفاری های غیرمجاز بدون نصب علائم در معابر عمومی شهری اشاره کرد.
قوانین شهری شهرداری هرگونه سد معبر عمومی و اشغال پیاده رو، میدان ها، پارک ها و باغ های عمومی برای کسب و یا هر عنوان دیگری ممنوع می دادند و شهرداری مکلف است از آن جلوگیری و در رفع موانع موجود و آزاد نمودن معابر و اماکن مذکور فوق بوسیله مأمورین خود اقدام کند و هر فردی که اقدام به هر گونه تجاوز و تصرف یا ایجاد مزاحمت یا ممانعت از حق در املاک متعلق به شهرداری کند به مجازات یک ماه تا یک سال حبس محکوم می‌شود که البته با تشخیص قاضی پرونده این مجازات می تواند تبدیل به جزای نقدی شود.
اما نکته مورد چالش در زمینه سد معبر هیچ ارتباطی با وضع قوانین و چگونگی انجام تخلفات ندارد، در واقع نحوه برخورد ماموران واحد سد معبر شهرداری ها در سراسر کشور است شاهد این مدعا انواع کلیپ ها و تصاویر موجود در فضای مجازی است که در آن ها انواع و اقسام برخورد با متخلفان به چشم می خورد، این برخوردها که بیشتر تند و زننده بوده و در برخی موارد به اشکال تلخ و دلخراشی نیز وجود دارد بسته به دستورات واحد سد معبر شهرداری و مامورین متفاوت است.
اما سوال مبهم اینجاست که چرا سازمان شهرداری های کشور در برخورد با این معضل ترافیکی همواره راهکارها و قوانین مخصوص به خود را اجرا کرده و نحوه برخورد ماموران واحد سد معبر در مواجهه با افراد متخلف نیز متغیر است اگر قانون و مجازات تخلف به صراحت بیان شده، دلیل تضاد رفتاری بین ماموران یک واحد شهری در سازمانی بنام شهرداری های کشور چیست.
روی دیگر سکه در مورد چنین تخلفاتی به وضعیت بغرنج اقتصاد کشور نیز ارتباط دارد، چراکه عمده متخلفین این حوزه دستفروشان و صنوف هستند کسب روزی حلال تنها دغدغه این روزهای افرادی است که بر پایه اندک اعتقادات خود نمی خواهند مرتکب بزه اجتماعی شوند بنابراین برخورد تحریک آمیز با افرادی که تنها برای امرار معاش دست به چنین اقدامی می زنند شاید می تواند در برخی موارد به یک آسیب اجتماعی مبدل شده و گریبانگیر جامعه شود.
امروزه پدیده «سد معبر» مصداق بارز نقض حقوق شهروندی است که به علل مختلفی مانند قانون‌گریزی افراد سودجو و نبود زیرساخت‌های لازم برای اشتغال و کارآفرینی خود را بر زندگی شهری تحمیل کرده است، مشکلی که تنکابن نیز با آن مواجه است اما چرا جمع آوری سد معبرها آنهم سلیقه ای، تنکابن از جمله شهرهای مازندران است که در این خصوص گلایه هایی از سوی دستفروشان مطرح می شود و از نحوه برخورد بد ماموران شهرداری گلایه شده که چرا در جمع آوری بساط دستفروسی قانون برای همه اجرا نمی شود و گاها شاهد این هستیم که در نقطه ای دیگر از شهر دستفروشی مشغول کار خود بوده و کمی بالاتر از آن بساط فرد سالخورده ای جمع می شود.
شهردار تنکابن مدتی قبل در پاسخ به نحوه برخورد ماموران انضباط شهری تنکابن با متخلفین سد معبر، بیان کرد: جمع کردن کالاها و به اصطلاح بساط واحدهای بازرگانی به دستور و مطابق صلاحدید شخصی وی انجام می شود.
محمد زرودی شهردار تنکابن علت این اقدام را زیباسازی شهر عنوان کرده و اظهار کرد: مسیر اصلی تردد شهر یعنی محورهایی که بیشتر در معرض تردد و بازدید قرار دارند اولویت اول شهرداری بود مضاف بر اینکه کمبود نیرو در واحد انضباط شهری مانع از اجرای گسترده و جامع طرح می شود.
وی شلختگی و ریخت و پاش بیش از اندازه برخی صنوف را دلیل دیگر اجرای سد معبر دانست و گفت: تمامی اقدامات واحد انضباط شهری زیر نظر مستقیم انجام شده و برای یکایک این اقدامات نظر شهردار اهمیت دارد و این اتفاقات در حالی رخ می دهد که اکثر معابر درون شهری تنکابن به ویژه در مرکز این شهر توسط صنوف مختلف مورد تجاوز آشکار قرار گرفته و بارها گلایه شهرورندان و برخی تجار و کسبه را به دنبال داشته است.
  ذکر چند سوال ضروری است و آن اینکه آیا سد معبر در شهرهای مختلف کشور تعاریف متفاوتی داشته و یا نحوه اجرای آن سبک و سیاق متفاوت دارد؟ آیا عدم اجرای نامتوازن یک قانون لابی گری در این زمینه را افزایش نخواهد داد؟ آیا زیباسازی یک شهر فقط به مسیرهای اصلی آن وابسته بوده یا عوامل دیگری برای عناصر زیبا شناختی شهر باید مورد توجه قرار گیرد؟ آیا بهتر نیست در چنین شرایط ناموزون اقتصادی، شهرداری های کشور، بازبینی و نگرش مجددی بر قوانین شهری خود داشته باشند و یا حداقل نحوه اجرا و یا نوع برخورد با تجار و خرده کاسبان را تغییر دهند؟