غرق شدن در خنکای آب
سياسي
بزرگنمايي:
پیام مازند - استان ها - یکی از هیجان انگیزترین تفریحاتی که در فصل تابستان طرفداران زیادی پیدا می کند، آب تنی و شنا است، از ساحل دریا و رودخانه ها گرفته تا استخرها، دریاچه ها و حتی کانال های آب و یا استخرهای کشاورزی که همه را جذب می کند و وسوسه خنکی آن قابل مقاومت نیست.
اما این وسوسه و علاقه برای رفتن به داخل آب عواقب ترسناک و مرگباری دارد که هر سال در تابستان به اوج خود میرسد، رسانهها و مقامات مسئول نیز تلاش میکنند تا به مردم درباره این خطرات هشدار بدهند اما شاید بسیاری ندانند که خطر غرق شدگی فقط در سواحل شلوغ نیست و میتواند در هر جایی مانند یک حوض عمیق یا آبگیری کوچک در میان یک باغ هم افراد را تهدید کند.
یکی از دلایل آن این است که بسیاری از ما خطر غرق شدن را جدی نمیگیریم و گمان میکنیم که فقط افرادی که شنا بلد نیستند و یا رفتن به عمق دریا میتواند خطرآفرین باشد، اما این دیدگاه کاملاً اشتباه است، چراکه آمارها نشان میدهد بسیاری از غرق شدگان، افرادی بودند که با اطمینان از حرفهای بودن در زمینه شنا کردن، وارد دریا، رودخانههای پر جوش و خروش، استخر و حتی کانالهای آب شدند و زمانی به خود آمدهاند که دیگر دیر شده بود!
شاید یکی از ترسناکترین و هولناکترین لحظههای زندگی هر فردی زمانی باشد که در شرایطی قرار میگیرد که احساس میکند در حال غرق شدن است. بسیاری از افرادی در آب غرق میشوند و جان میسپارند پیش از آنکه نرسیدن اکسیژن جانشان را بگیرد، ترس و سکته ای که قبل از غرق شدن، سبب مرگ افراد میشود.
غرقشدگی عبارت است از قطع تنفس در نتیجه فرو رفتن یا غوطهور شدن در آب. غرقشدگی در رودخانه و دریاها در سراسر جهان وجود دارد و سومین عامل مرگومیر ناشی از حوادث غیرعمدی بهشمار میرود. همچنین یکی از معضلات مهم سلامت در جوامع بهشمار میرود.
شایعترین غرق شدگی با آب شیرین صورت میگیرد و این غرق شدگی بخصوص در بین کودکان نوپا و پسران جوان و کودکان مبتلا به انواع تشنج شایعتر است و در بعضی موارد غرق شدگی در مقدار کمی آب مثلاً وان حمام هم اتفاق میافتد.
هر ساله کم نیستند خانوادههایی که در روزهای تعطیل به خیال خود از شهر و دیار خود دور میشوند تا شاید در دامن طبیعت بتوانند از لحظات خود لذت ببرند اما غافل از اینکه همین تعطیلات به ظاهر لذتبخش یکی ازعزیزانشان را به کام مرگ میکشاند. دربرخی مواقع شاهد هستیم که صدها نفر از هموطنانی که برای گذراندن تعطیلات تابستان و اندکی تفریح به دریا میروند، به یکی از بدترین اشکال مرگ که همان غرقشدگی است، گرفتار میشوند و خاطرهای تلخ نیز در ذهن و جان بازماندگان بر جای میگذارند.
288 فوتی ناشی از غرق شدگی در سال 98
پیر حسین کولیوند رئیس سازمان اورژانس کشور با اشاره به غرق شدگی 288 نفر در محیطهای آبی از اول فروردین تا 10 خرداد 1398 در سطح کشور گفت: 203 نفر از این افراد جان خود را از دست دادهاند...
18 درصد از افراد غرق شده در گروه سنی چهار تا 10 سال قرار دارند از مجموع 288 مصدوم و فوتی حوادث ناشی از غرق شدگی 19 درصد مربوط به میانگین سنی 11 تا 21 سال، 18 درصد مربوط به 4 تا 10 سال، 18 درصد مربوط به 31 تا 40 سال، 14 درصد مربوط به گروه سنی 21 تا 30 سال، 8 درصد مربوط به گروه سنی 41 تا 50 سال، 9 درصد مربوط به کودکان زیر 3 سال، 6 درصد مربوط به 51 تا 60 سال و 6 درصد مربوط به گروه سنی 61 سال و بیشتر هستند ...
کوچکترین فرد غرق شده پسربچه 6 ماههای در روستای تازه کند اردبیل بود که پس از انتقال به بیمارستان و درمان، ترخیص شد و مسنترین فرد غرق شده هم، خانم 79 ساله در تهران بود که پس از انتقال به بیمارستان و درمان ترخیص شد.
در 71 روز گذشته و از مجموع 286 غریق از نظر تفکیک مکانی 126 نفر معادل 44 درصد از کل غریقها در رودخانهها، 17 درصد در سایر محیطهای آبی شامل (حوض، جوی، آب انبار و نظایر آن)، 12 درصد در دریاچه پشت سد، 10 درصد در دریا، 8 درصد در استخر کشاورزی، 5 درصد در کانال آب و 4 درصد در استخر شنا دچار غرق شدگی شدهاند.
استانهای سیستان و بلوچستان، مازندران و تهران در صدر بیشترین حوادث ناشی از غرق شدگی هستند و در 72 روز گذشته بیشترین غرق شدگی به ترتیب در استانهای سیستان و بلوچستان با 32 نفر، مازندران با 17 نفر و تهران با 23 نفر هستند. بیشترین فوتی نیز به ترتیب به استانهای سیستان و بلوچستان با 19 نفر، مازندران با 17 نفر فارس با 11 نفر اختصاص دارد.
بیشترین حوادث ناشی از غرق شدگی در 13 اردیبهشت با 27 مورد، 6 خرداد با 10 مورد و روزهای 9 اردیبهشت، 16 و 26 فروردین با 9 مورد به وقوع پیوسته است و در این مدت بیشترین فوتی ناشی از غرق شدگی به ترتیب در روزهای 13 اردیبهشت با 15 مورد، 6 خرداد با 9 مورد و 9 اردیبهشت و 31 فروردین با 8 فوتی اتفاق افتاده است.
فوت 935 نفر در سال گذشته بر اثر غرق شدگی
سازمان پزشکی قانونی اعلام کرده است که در سال گذشته (1397) 935 نفر بر اثر غرق شدگی در کشور جان خود را از دست دادهاند. این آمار در مقایسه با سال قبل از آن (1396) با یک هزار و 26 نفر حدود 8.9 درصد کاهش یافته است. در سال 1397، از کل تلفات غرق شدگی در کشور 135 نفر زن و 800 نفر مرد بودند.
بر اساس آمارهای موجود، بیشترین تلفات غرق شدگی در سال گذشته مربوط به استان خوزستان است، طی این مدت 118 نفر (102 مرد و 16 زن) در این استان بر اثر غرق شدگی جان خود را از دست دادند. پس از آن استانهای مازندران با 99 (91 مرد و 8 زن) و گیلان با 85 فوتی (75 مرد و 10 زن) در رتبههای بعدی بیشترین تلفات غرق شدگی قرار دارند.
بی توجهی و عدم شناخت کافی از آبها
شاید جالب باشد که بدانید بیش از نیمی از غرق شدگان را افرادی تشکیل میدهند که شناگران ماهری بودهاند!
این واقعیت تلخ ودردناک والبته آموزندهای است، به عبارت دیگر در واقع شنا گر بودن تنها دلیلی بر مصونیت در آب واحیانا هنگام خطرجان سالم بدر بردن نیست، چرا که چه بسیار بودند شناگران وافراد محلی که هم به شنا تسلط داشته وهم شناخت کافی از محیط آب داشتند اما بازهم مقلوب آبهای نفس گیر شدهاند.
به اعتقاد برخ از غواصان و کارشناسان نجات غریق علت بیش از 98 درصد غرق شدگیها نه تنها در کشور ما بلکه در کل جهان به علت عدم شناخت کافی از محیط است، خیلیها به اشتباه تصور میکنند علت اصلی غرق شدن، شنا بلد نبودن است در حالی که این طور نیست وچه بسیار بودند شناگران وماهیگیران قهاری که سالها در رودخانههای خروشان و صعب العبور و یا سدها و دریاچههای عمیق فعالیت شنا داشتند اما خودشان متأسفانه دچار سانحه غرق شدگی شدهاند.
این ناجیان غریق وغواصان بین المللی میگویند: ” شنا در آبهای خروشان بسیار خطرناک است و با دریا تفاوت زیادی دارد. در دریا آب راکد است اما در رودخانهها و آبهای خروشان ویا مردابهایی که در عمق چند متری آن درخت و ریشههای تو در تویی وجود دارد یا سدهایی که آبهای سختی دارد یا مثلاً چاههای صنعتی با عمق صد متر که به سدها منتهی میشود که به صورت عادی هم شناگران حرفهای شانسی برای زنده ماندن ندارند موضوع فرق میکند و باید این اطلاعات به مردم از طرق مختلف به خصوص رسانههای گروهی داده شود...
بیشترین آمار تلفات مربوط به رودخانه است
مطابق هر سال بیشترین آمار جانباختگان به دلیل غرق شدگی مربوط به رودخانهها است، به نحوی که 250 نفر از کل متوفیات غرق شدگی سال گذشته در رودخانهها جان باختهاند و از این جانباختگان 217 نفر مرد و 33 نفر زن بودند، شمار افراد فوت شده بر اثر غرق شدگی در رودخانهها در سال گذشته نیز نسبت به سال قبل از آن با کاهش 12.9 درصدی مواجه بود و از 287 فوتی در سال 96 به 250 فوتی در سال 97 رسیده است.
بر اساس گزارش پزشکی قانونی، بعد از رودخانهها، دریا بیشترین آمار تلفات غرق شدگی را دارد، در سال گذشته 178 نفر در دریا جان باختند که 156 نفر از آنان در مناطق خارج طرح محدوده مجاز جان خود را از دست دادهاند. و به ترتیب استخر کشاورزی با 104، دریاچه مصنوعی و سد با 98، استخر شنا با 83، کانال با 77، چاه با 38، حوض و حوضچه با 37 و دریاچه طبیعی با 13 فوتی بیشترین تلفات غرق شدگی را داشتهاند، بر اساس آمارها 57 نفر نیز در سایر مکانهای آبی فوت کردهاند.
از آنجا که بیشتر تلفات غرق شدگی در فصل تابستان اتفاق میافتد در سال گذشته نیز بیشترین آمار تلفات در فصل تابستان و مرداد ماه (151 نفر) به ثبت رسیده است و کمترین آمار غرق شدگی نیز با 39 نفر مربوط به اسفند ماه سال گذشته است.
با توجه به نزدیکی فصل تابستان و به تبع آن افزایش سفر هموطنان و رفتن به مناطق تفریحی، کارشناسان دراین امور به هموطنان توصیه میکنند که حتماً مناطق امن و ایمن سازی شده را برای شنا کردن انتخاب کنند و به نکات و توصیههای لازم توجه کافی داشته باشند.
فراموش نکنیم که بر اساس آمارهای موجود تعداد قابل توجهی از موارد غرق شدگی در رودخانهها و آبهای کم عمق اتفاق میافتد لذا توصیهها برای پیشگیری از غرق شدگی در این اماکن را باید جدی بگیریم.
علائم هشدار دهنده در محلهای شنا، آشنایی با فنون اولیه شنا، اطلاع از وضعیت عمق آب قبل از تصمیم به شیرجه زدن و حتی قبل از ورود به آب، شیرجه در آبهای کم عمق، ورود به آبهای عمیق برای مبتدیان، بررسی دمای آب قبل از شنا، و شنا در محیطهایی که نجات غریق وجود ندارد ازجمله عواملی است که کارشناسان به آن تاکید بسیار دارند.
سلفیهای به یاد ماندنی
در حالی که این روزها سلفی گرفتن یک امر عادی تلقی میشود و جوانان از این کار لذت میبرند، اما روانشناسان «سلفی گرفتن» را بهعنوان یک بیماری میشناسند آنطور که روانشناسان اعلام میکنند، سلفی گرفتن به مقدار حداقل 3 بار در روز بسیار نگران کننده است و میتواند با سلامت روانی فرد مرتبط باشد! همچنین انداختن عکس سلفی و انتشار آن در شبکههای اجتماعی مانند اینستاگرام، توئیتر و غیره، نوعی ناهنجاری ذهنی در فرد را نشان میدهد.
17 فرودین امسال و در پی طغیان رودخانهای در چهارمحال و بختیاری سه نفر جان خودشان را بهخاطر سلفی انداختن از دست دادنداین افراد اعضای چند خانوادهای بودندکه برای تفریح به روستای کره رفته و 3 نفر از آنها هنگام گرفتن سلفی در رودخانه غرق و به علت آشنا نبودن با فنون شنا فوت کردهاند.
به توصیه مسؤولان میبایست حتیالامکان از توقف در کنار رودخانهها، آبشارها و استخرها که باعث میشود فرزندان برای گرفتن عکس وارد حریم آب شوند، بپرهیزیم تا برای لحظهای شادی عزیزانمان را از دست ندهیم و خاطرهای تلخ و دلخراش را برای همیشه به یادگار داشته باشیم.
رودخانههای خروشان میزبان مسافران تابستانی
اوقات فراغت در ماه پایانی بهار و آغاز تابستان همه ساله آغازگر سیل مسافرتهای هموطنان به نقاط مختلف کشور است که با تأسف فراوان همواره حوادث تلخی را نیز رقم میزند که ناشی از بی احتیاطی برخی از هموطنان است و خاطرات تلخ آن همواره به یاد خانوادهها و همه مردم میماند. رودخانهها یکی از مناطق زیبایی است که در تلفیق با کوههای سر به فلک کشیده و سرسبزی و زیبایی مسیر جادهها صحنهای روح افزا و چشم نواز در مقابل دیدگان مسافران گشوده است و بسیاری از هموطنان از این موهبتهای الهی بیشترین استفاده را میبرند بدون اینکه حادثهای برای آنان پیش آید که خاطرهای ناگوار را در ذهنشان نقش ببندد. در واقع رودخانهها همراه با شکوه مسافران است که طراوت بهاری را برای آنان به ارمغان میآورد، تا درحاشیه های امن آن دقایقی به استراحت بپردازند و خستگی سفر را از تن بزدایند.
همه ساله شاهد وقوع حوادثی که با کمی احتیاط هرگز حادث نمیشوند هستیم که از آن جمله میتوان به غرق شدن در رودخانه پرجوش و خروش اشاره کرد هر ساله از ماه میانی بهار و تابستان و بعضاً ماه ابتدایی پاییز خبر غرق شدن چند هموطن در رودخانهها را میشنویم که خاطر همه مردم ایران را آزرده کرده و غمی جانکاه برای خانوادهها رقم میزند.
این اخبار آنچنان ناگوار است که مسئولان و رسانهها وظیفه دارند بیش از گذشته نسبت به مخاطرات موجود در توقف مسافران در حاشیه رودخانه بپردازند.
مسؤولان وکارشناسان دراین امور توصیه میکنند که مردم از شنا در رودخانههای مواج خودداری کنند. آنان تاکید دارند که با توجه به افزایش سطح آب رودخانهها مردم ازحضور در حاشیه آنها خودداری کنند.
سقوط خودرو در دریاچه و یا سد، سقوط در رودخانه هنگام گرفتن عکس سلفی، ورود به رودخانه و آشنا نبودن به شنا و غرق شدن، حضور کودکان در حاشیه رودخانه و سقوط در رودخانه از جمله حوادثی است که برای هموطنان تا کنون به وقوع پیوسته است و توصیه اکید مسئولان این است که هموطنان در حاشیه نزدیک به رودخانههای مواج توقف نکنند و در صورتی که چارهای جز توقف نداشته باشند، با فاصله زیاد از این رودخانه استقرار یابند و از ورود به رودخانهها جدا پرهیز کنند و کودکان را نیز از نزدیک شدن به رودخانه بازدارند تا شاهد حوادث تلخی دیگری در ایام مسافرتها نباشیم.
خطر مرگ در استخرهای ذخیره آب کشاورزی
گاه و بیگاه در تابستانها خبر غرق شدن افرادی که برای شنا به استخرهای ذخیره آب کشاورزی رفتهاند، رسانهای میشود؛ استخرهای کشاورزی هر چند برای ذخیره سازی آب ساخته میشوند، اما در برخی مواقع حادثه میآفرینند و جان افرادی را که برای شنا و ماهیگیری به آنجا میروند، میگیرند.
در این حوادث، بیشتر کسانی که جان خود را در استخرهای کشاورزی از دست میدهند، کودکان و نوجوانان هستند که یا به خاطر شنا و یا به دلایل دیگر در این نوع استخرها غرق میشوند؛ اما نکته قابل تأمل این جاست که بیشتر این استخرها ایمن سازی نشدهاند و باعث بروز حادثه میشوند.
در استخرهای کشاورزی برای جلوگیری از هدر رفت آب از مواد نانویی به نام "ژئوممبران" استفاده میکنند که اگر فردی در این استخرها بیفتد، هیچ راهی جز تن دادن به مرگ ندارد زیرا هرقدر هم شناگر خوبی باشد، تنها راه موجود برای خروج از این استخر این است که یک نفر از بیرون استخر طناب بیندازد و فرد را بیرون بکشد.
نکته تأسف بار این جاست که حتی یک طناب هم برای خارج شدن افرادی که در این مخمصه گرفتار میشوند تعبیه نمیشود؛ علاوه بر انسانها، حیوانات زیادی که برای خوردن آب کنار این استخرها میروند، هم غرق میشوند.
به گفته کارشناسان طبق طرح حفاظتی در ساخت هر استخر، فنس کشی، نصب تابلوهای هشدار دهنده در هر چهار سمت، ایجاد جان پناه در کناره و نصب نردبانهای شناور دائم در استخر بخشی از اقدامات قابل توجه است که باید در ساخت واستفاده از این استخرها مدنظر قرار گیرد.
قربانیان نادیده گرفتن قوانین دریا
دریا نیز دارای قوانینی است که اگر رعایت شود ارامش بخش، انرژی زا و نشاط افرین است، استفاده کنندگان از دریا باید به قوانین آن احترام بگذارند، دریا میتواند بهترین خاطرات را رقم بزند اگر به قوانین آن احترام بگذاریم.
بر اساس آمار، تقریباً تمامی غرق شدگان در محدودههای خطرآفرین یعنی خارج ازطرحهای سالم سازی شنا میکردند اما به دلیل طول نوار ساحلی امکان حضور نجات غریق و امکانات در جای جای ساحل وجود ندارد.
رفتن به کنار دریا و شنا کردن در آبهای آبی، جاذبهای است که کمتر کسی میتواند در مقابل آن مقاومت کند. اما حتی در آرام ترین آبها خطراتی در کمین ما قرار دارد به همین خاطر کودکان همیشه باید تحت نظارت بزرگسالان به دریا بروند.
حتماً باید مراقب محلی که شنا میکنید، باشید زیرا برخی از آنها نزدیک تخلیه فاضلابها قرار دارند.
هیچ وقت در فاصله دور از ساحل شنا نکنید چون امواج بزرگ دریا ما را به زیر آب میبرد و اگر این امواج شدید باشد احتمال اینکه سر شناگر به سنگهای زیر آب بخورد و باعث ضربه شود وجود دارد بنابراین همیشه باید احتمالات را جدی گرفت.
همچنین وقتی که دریا طوفانی است نیز نباید به شنا برووید چون خشم دریا سلامت و جان ما را به خطر میاندازد.
عوامل مؤثر در افزایش تعداد غریق
آشنا نبودن به فنون و محیطهای شنا، مجهز نبودن به تجهیزات اولیه، بهم خوردن تعادل عادی فرد در آب، طوفانی بودن دریا (هنگام شنا در دریا)، بهم خوردن مورفولوژی بستر دریا و یا رودخانه در اثر پیشروی و پسروی آب دریا و یا سیلابهای رخ داده از مهمترین عواملی است که در افزایش تعداد غریق به خصوص در فصل تابستان مؤثر است.
آنچه مسلم است کسانی هم که وارد آب میشوند تا شنا کنند، باید مهارتهای اولیه و فنون شنا را آموزش دیده و بهطور دورای و مرتب نیز تمرین کنند، از طرفی بسیاری از افراد فکر میکنند، اگر شناگر ماهری در استخر هستند، در محیطهای طبیعی مثل دریا در اعماق زیاد آن نیز به راحتی میتوانند شنا کنند، در حالیکه شنا در دریا و سایر محیطهای طبیعی بسیار متفاوت با شنا در استخر است.
در بسیاری از موارد پیشروی و پسروی آب دریا و سیل در رودخانهها و آبشستگی باعث تغییرات شدید زمینشناسی در بستر محیطهای طبیعی دریا و رودخانه شده که عموماً باعث غرق شدن افراد در این محیطها میشوند.
عدم وجود مکانهای عمومی کافی با امکانات اولیه مناسب رفاهی و بهداشتی، ناکافی بودن ناجیان غریق و نیروهای امدادی و خدماتی به علت ناکافی بودن اعتبارات در این بخش، عدم استفاده از جلیقه نجات توسط شناگران، ناکافی بودن امکانات امدادی، فقدان و یا ناکافی بودن تابلوها، پارچه نوشتهها و علائم هشدار دهنده در مناطق پرخطر و حتی در محدوده طرحهای سالم سازی، ناکافی بودن قایقهای گشت دریایی در کنترل مناطق پرخطر، عدم وجود سکوهای دید بانی لازم و کافی در سواحل به خصوص در محدوده طرحهای سالمسازی علاوه بر عوامل ذکر شده در افزایش مغروقان بسیار مؤثر هستند.
توجه به علائم هشدار دهنده در محلهای شنا
آشنایی با فنون اولیه شنا و آشنایی با محدودیتها و رعایت آنها از ابتداییترین الزامات قبل از شنا محسوب میشود.
اطلاع از وضعیت عمق آب قبل از تصمیم به شیرجه زدن و حتی قبل از ورود به آب ضروری است، شیرجه در آبهای کم عمق خطر ضربه به سر و نیز شکستگی گردن را به دنبال دارد و در عین حال ورود به آبهای عمیق برای مبتدیان، خطر غرق شدگی را افزایش میدهد.
بررسی دمای آب قبل از شنا ضروری است، به عنوان مثال اگر مدت زیادی در آفتاب ماندهاید، از وارد شدن ناگهانی به آب سرد خودداری کنید، علت این توصیه پیشگیری از شوک دمایی است.
به هیچ وجه تنها و در محیطهایی که نجات غریق وجود ندارد، شنا نکنید.
فراموش نکنیم که بر اساس آمارهای موجود تعداد قابل توجهی از موارد غرق شدگی در رودخانهها و آبهای کم عمق اتفاق میافتد لذا توصیهها وهشدارها را باید برای پیشگیری از غرق شدگی در اماکن مختلف جدی بگیریم.
رعایت اصول ایمنی
اگرچه هنوز رسماً تابستان نشده اما در روزهای اخیر خبرهای گوناگونی از غرقشدگی تعدادی از شهروندان منتشر شده است.
هر چند هر سال که میگذرد تابستانها گرمتر و گرمتر میشود اما این گرمای هوا هرگز نتوانسته شهروندان را بیخیال سفر به نقاط مختلف کشور کند. بر اساس آمارهای رسمی در چند سال اخیر همواره با افزایش سفرها، چه سفرهای نوروزی و چه سفرهای تابستانی روبهرو بودهایم. مقصد بسیاری از شهروندان بهویژه در تابستان استانها و شهرهای ساحلی است؛ هر چند گرمای هوا باعث میشود آنها کمتر در تابستان به سمت ساحل جنوب بروند اما ساحل شمال کشور همواره در تابستان شلوغ است.
این سفرها که عمدتاً برای تمدد اعصاب و آرامش و به قول معروف خستگی درآوردن شهروندان است البته همیشه هم بیدردسر نیست؛ سفرها گاهی تلخ میشوند چراکه شنا در دریا بدون رعایت اصول ایمنی و به دلیل برخی کاستیها در زمینه نجات غریق به مرگ تعدادی از شهروندان منجر میشود. پرهیز از شوخیهای خطرناک در آب و در موقع شنا، خودداری از شنا پس از مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی یا شل شدن عضلات میشود و همچنین آموزش شنا در دریا، رودخانه و یا دریاچه و سدها از عوامل خطرآفرینی هستند که میتواند باعث غرق شدگی در این محلها شود.
اگرچه دارای توانایی خوبی در شنا کردن هستید ولی این توانایی را بیش از حد در نظر نگیرید زیراباید به یاد داشته باشیم که یک سوم قربانیهای غرق شدگی با فن شنا به طور کامل آشنا بودهاند.
همچنین در صورت مواجهه با یک غریق، اگر با فن نجات غریق آشنا نیستید، سعی کنید فقط با استفاده از چوب یا طناب یا جلیقه نجات و یا تشکیل زنجیره انسانی به وی کمک کنید.
بسیاری از رودخانهها با وجود ظاهری آرام بسیار خطرناک و عمیق هستند به نحوی که فرد بعد از چند قدم جلو رفتن در رودخانه متوجه عمق زیاد آن و گرفتار گردآب میشود بنابراین توصیه میشود بدون اطلاع از وضعیت رودخانه هرگز برای شنا در آن اقدام نکنید. به یاد داشته باشیم بیشترین غرق شدگی در رودخانههای کشور اتفاق افتاده است.
همچنین باتوجه به اینکه به علت افزایش دمای هوا و ذوب برف در ارتفاعات شاهد افزایش حجم آب و طغیان رودخانهها در مناطق ییلاقی هستیم شهروندان و مسافران باید از اسکان در حاشیه رودخانهها و تردد در این مسیلها جدا خودداری کنند.
روشهای پیشگیری
فرهنگسازی، آموزش و افزایش آگاهیهای عمومی (هم در شناخت خطر و هم در استفاده درست از محیط) بسیار مؤثر بوده که باید توسط رسانههای ارتباط جمعی، خبرگزاریها، روزنامهها و مطبوعات ملی، استانی یا از طریق بروشورها و پارچه نوشته در سطح استانها انجام گیرد.
همچنین شناسایی مناطق پر خطر و نصب علائم هشداردهنده در محلها شنا، فعال کردن طرحهای سالمسازی (طرح دریا) و یا محلهایی امن برای شنا با کیفیت بالا و تعداد مناسب، بهکارگیری ناجیان غریق و تیمهای امدادی مجهز و آموزش دیده و تأمین نیازهای آنها، تجمیع امکانات دستگاههای متولی و مدیریت صحیح بر منابع و هماهنگی بین سازمانهای متولی، بهکارگیری ویژه از بخش خصوصی در آموزش، تأمین و تجهیز امکانات و بهکارگیری تیمهای نظارتی، بازرسی و گشتهای ویژه در دریا و ساحل از جمله عواملی است که باید ازسوی مسؤولان ومدیران امر مدنظر قرار گیر.
1352/
گزارش: نوشین مطلبی خواه
-
سه شنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۶:۳۱:۴۳
-
۱۴۰ بازديد
-
-
پیام مازند
لینک کوتاه:
https://www.payamemazand.ir/Fa/News/87714/