چاپ

پیام مازند - سنبل آبی چند سالی است وارد برخی تالاب‌های استان مازندران به خصوص برخی از تالاب‌های شهرستان بابل شده است، یک گونه غیر بومی که گسترش سریع آن مشکلات عدیده زیست‌محیطی به همراه دارد.
این گیاه که توانایی تولید 1000 عدد بذر با قابلیت دوام طولانی مدت تا 28 سال را دارد با پوشاندن کامل سطح آب موجب کاهش تنوع زیستی و مرگ تدریجی تالاب‌ها می‌شود.
اطلاعات دقیقی از چگونگی ورود این گیاه بومی کشور‌های آمریکای جنوبی به مازندران وجود ندارد اما کارشناسان معتقدند برخی افراد که از به عنوان استفاده کرده بودند به علت رشد سریع آن از نگهداری این گیاه در منازل عاجز شدند و آن را در منابع آبی استان رها کردند که سبب گسترش سریع آن شده است
گفته می‌شود این گیاه فلزاتی سنگین مانند جیوه و سرب را که از طریق فاضلاب به تالاب‌ها یا رودخانه‌ها وارد می‌شوند را به خود جذب و وارد بافت خود می‌کند و به همین دلیل لمس آن یا حضور مداوم در کنار این گیاه به شدت خطرناک و عاملی برای بروز برخی بیماری‌ها از جمله انواع سرطان است.
گرمه‌ای مدیرکل به همراه مدیر کل محیط زیست مازندران و برخی مسئولان شهرستان بابل از آبندان روستای آغوزبن بابل که همه 40 هکتار آن را سنبل آبی پوشانده است بازدید کردند.
کاویان مدیر کل حفاظت گفت: سنبل آبی گونه‌ای به شدت آب دوست است و سرعت تکثیر بسیار بالایی دارد.
او افزود: این گونه گیاهی غیر بومی با توجه به اینکه سطح آب تالاب‌ها را کامل پوشش می‌دهد علاوه بر اینکه تنوع زیستی را از بین می‌برد بخش زیادی از منابع آبی را نیز مصرف می‌کند.
گرمه‌ای مدیر کل بازرسی مازندران گفت: متاسفانه در سال‌های گذشته نوعی از سنبل آبی معروف به در آبندان گسترش پیدا کرده که دستگاه متولی برای حل این مشکل هیچ اقدامی نکردند.
او افزود: جلسات متعددی برای این گونه گیاهی تشکیل و دستگاه‌های اجرایی مصوباتی نیز داشتند، ولی هیچکدام آن‌ها اجرایی نشده است.
مدیر کل بازرسی مازندران ادامه داد: متاسفانه سنبل آبی 40 هکتار از سطح آب بندان آغوزبن شهرستان بابل را اشغال کرده که سبب بروز برخی مشکلات زیست محیطی و انسانی در منطقه می شود .
گرمه‌ای گفت: اداره کل بازرسی در راستای اجرای وظیفه ذاتی خود به موضوع حل نشدن مشکل گسترش سنبل آبی در آب بندان‌ها ورود پیدا کرده است تا دستگاه‌های اجرایی بتوانند هر چه سریعتر این مشکل را حل کنند.