بزرگنمايي:

پیام مازند - عضو هیات علمی دانشکده عمران و حمل و نقل دانشگاه اصفهان بر این باور است که در کنار موضوعات حمل و نقل عمومی، ترافیک و خدمات شهری؛ برنامه ریزی‌ها در حوزه شهرسازی و معماری در کلانشهرها از جمله تهران می‌تواند در افزایش آلودگی هوا و عدم جریان باد تاثیرگذار باشد.

غلامرضا شیران در گفت و گو با خبرنگار شهر گفت: هر چند در شهرداری ها اقداماتی برای کاهش آلودگی هوا انجام می شود، اما باید به این مساله توجه داشت که امکان دارد عملکرد بخش دیگری از شهرداری در افزایش آلودگی هوا تاثیرگذار باشد و تاثیرات فعالیت های مستقیم در این حوزه را خنثی کند.
وی با بیان اینکه لازم است یک بازنگری کلی در برنامه جامع کاهش آلودگی هوا انجام شود، افزود: در مقایسه ای که بین طرح های کاهش آلودگی هوای تهران با شهرهای دیگر دنیا انجام شده، نشان می دهد طرح های کاهش آلودگی هوا در کشور یک حالت استاتیک دارد و پویا نیست.
عضو هیات علمی دانشکده عمران و حمل و نقل دانشگاه اصفهان ادامه داد: به عنوان مثال در طرح های کاهش آلودگی هوا در کشور به موضوعاتی مانند حمل و نقل بسیار پرداخته شده است. هر چند حمل و نقل و ترافیک عامل اصلی آلودگی هوای شهرهاست، اما کافی نیست. در حال حاضر در شهرهای ما دلایل دیگری مانند سوخت های غیر استانداردی که در پالایشگاه ها تولید و استفاده می شود، وجود دارد. به همین دلیل اعتقاد دارم طرح کاهش آلودگی هوا نیاز به بازنگری دارد.
وی با اشاره به اینکه در موضوعات شهرسازی و محیط زیست باید به مساله آلودگی هوا توجه داشته باشیم، بیان کرد: شهرسازی ما نمی تواند بدون توجه به مساله آلودگی هوا و موضوعاتی مانند وزش باد، ارتفاع ساختمان ها و کریدورهایی که بتواند هوا را تخلیه کند و به کاهش آلودگی هوا کمک کند، بی توجه باشد.
شیران یادآور شد: بنابراین شهرداری به عنوان مجموعه مدیریت شهری باید یک سیستم یکپارچه سازی را در سازمان های خود ایجاد کند و بعد به سراغ سازمان های دیگر برویم. درست است که مجموعه هایی مانند صنایع، محیط زیست، نفت و انرژی بر موضوعات زیست محیطی و کیفیت هوا اثرگذار است، اما سازمان های درون شهرداری مانند اتوبوسرانی، تاکسیرانی، مترو، خدمات شهری و شهرسازی نیز نقش مهمی دارند و باید به این مساله توجه کنیم که هر اقدامی که در شهرداری انجام می شود، آیا به کاهش آلودگی هوا منجر می شود یا خیر؟
وی با بیان اینکه در عصری که سلامت مردم هدف کلی هر پروژه ای در دنیا است، نباید دست به انجام پروژه های پر هزینه ای بزنیم که برای سلامت مردم تاثیری ندارد، تاکید کرد: برای اینکه این کارها انجام شود، مکانیزم هایی مانند انجام طرح های (EIA (Environmental Impact Assessment یا ارزیابی اثرات زیست محیطی و همچنین TIA مطالعات قبل از اقدام و یا مدل سازی و عارضه سنجی به ما کمک می کند که بدانیم یک پروژه چقدر می تواند به کاهش آلودگی هوا کمک کند.
عضو هیات علمی دانشکده عمران و حمل و نقل دانشگاه اصفهان در ادامه گفت: خوشبختانه شهرداری تهران با داشتن شرکت کنترل کیفیت هوا این ابزار را دارد که می تواند با تقویت این مجموعه هر اقدامی که تصمیم دارد در شهر انجام دهد را یک مدل سازی و عارضه سنجی کند و نتیجه کاهش آلودگی هوا در آن پروژه را عنوان کند.
وی افزود: ما استعدادهای خوبی در کشور داریم و اساتید دانشگاه ها می توانند کمک کنند. از کنار شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، مجموعه علمی انجمن هوای پاک ایران را راه اندازی کرده ایم که بدون چشمداشت بر روی موضوع آلودگی هوا کار کنند.
شیران با بیان اینکه مجموعه های خوبی مانند شرکت کنترل کیفیت هوا در تهران وجود دارد، ادامه داد: لازم است در زمینه استفاده از این مجموعه ها یک برنامه جامع داشته باشیم تا برای کاهش آلودگی هوا، برنامه هایی را بعد از بررسی در یک اتاق فکر انجام دهیم. در این صورت ما هر سال شاهد آلودگی هوا و تعطیلی شهرها نخواهیم بود.
انتهای پیام/