بزرگنمايي:

پیام مازند - کاوشگر پشتکار ناسا تصویری حیرت‌انگیز از یک پدیده‌ی غیرعادی روی مریخ ثبت کرده است، تصویری از برآمدگی سنگی با ظاهری شبیه جمجمه، در جایی که به گفته‌ی برخی علاقه‌مندان به نجوم، وجود چنین چیزی بسیار عجیب و حتی غیرقابل توضیح است. این کشف بار دیگر نشان می‌دهد که سیاره‌ی سرخ همچنان پر از شگفتی‌هایی است که چشم به راه کشف‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، کاوشگر مریخی ناسا تصویری از یک پدیده‌ی عجیب ثبت کرده است، یک برآمدگی مرموز به‌شکل جمجمه، که روی شیب تپه‌ای ظاهر شده؛ مکانی که علاقه‌مندان به نجوم می‌گویند چنین چیزی نباید در آنجا وجود داشته باشد. این سنگ مرموز که «تپه‌ی جمجمه» نام گرفته، در تاریخ 11 آوریل توسط مریخ‌نورد پشتکار (Perseverance) و در جریان حرکت آن بر روی یال «تپه‌ی فندق جادویی» (Witch Hazel Hill) کشف شد.
این تپه بخشی از دهانه‌ی برخوردی «جزرو» است؛ حوضه‌ای عظیم با عرض 28 مایل (حدود 45 کیلومتر) که دانشمندان معتقدند زمانی در آن دریاچه‌ای وجود داشته است. آن‌چه این سنگ را بسیار جالب می‌سازد، تفاوت کامل آن با محیط اطراف است. در حالی که بیشتر سطح منطقه دارای رنگ روشن و پوشیده از غبار است، «تپه‌ی جمجمه» تیره‌رنگ، زاویه‌دار و پر از حفره‌های ریز است — گویی از جایی دیگر به آن‌جا منتقل شده است. این را مارگارت دین (Margaret Deahn)، دانشجوی دکترای دانشگاه پردو و یکی از همکاران ناسا، در یادداشتی نوشته است.
احتمالاً همین اتفاق هم افتاده باشد. دین در ادامه توضیح می‌دهد که مریخ‌نورد، نمونه‌های سنگی جالب دیگری نیز یافته که ممکن است منشأ آن‌ها از مکان‌های دیگر باشد و در اثر عوامل طبیعی به محل کنونی‌شان منتقل شده‌اند؛ نمونه‌هایی که به آن‌ها در اصطلاح «شناور» (float) گفته می‌شود. تیم تحقیقاتی معتقد است که تپه‌ی جمجمه ممکن است در اثر فرسایش، یک برخورد باستانی یا پدیده‌ای طبیعی و قدرتمند از محل اولیه‌ی خود جابه‌جا شده باشد.
در نگاه اول، این سنگ حتی به شهاب‌سنگ نیز شباهت داشت. اما بررسی‌های شیمیایی با استفاده از سوپرکم (SuperCam) که با لیزر کار می‌کند، چنین احتمالی را رد کرد؛ چرا که برخلاف سنگ‌های فضایی، این نمونه فاقد سطح بالای آهن و نیکل بود. یک نظریه‌ی دیگر آن است که «تپه‌ی جمجمه» در واقع یک سنگ آذرین است که در گذشته‌های بسیار دور، در اثر سرد شدن گدازه یا ماگما شکل گرفته است، شاید میلیون‌ها یا حتی میلیاردها سال پیش. دین در پایان یادداشتش نوشت: «خوشبختانه کاوشگر ما مجهز به ابزارهایی برای اندازه‌گیری ترکیب شیمیایی سنگ‌های مریخ است»؛ موضوعی که نشان می‌دهد آزمایش‌های بیشتری برای پی بردن به منشأ این سنگ در راه است.