بزرگنمايي:

پیام مازند - به‌تازگی اظهارنظر یوسف پزشکیان، پسر رئیس‌جمهور، در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق)، موجی از واکنش‌های انتقادی و حتی خشمگینانه را در میان بخشی از جامعه برانگیخت.
روزنامه شرق نوشت: او در واکنش به شعارهای تفرقه‌افکنانه و سؤال‌برانگیز برخی تماشاگران فوتبال که حامل نمادها و پیام‌هایی مغایر با وحدت ملی و تمامیت ارضی ایران بود، آن را به «هیجان و تخلیه انرژی» فروکاست و درباره برچسب‌زنی هشدار داد.
فارغ از نیت گوینده، این نوع نگاه تقلیل‌گرایانه به مسائلی چنین حساس که با هویت ملی و یکپارچگی کشور گره خورده است، آن‌هم از سوی کسی که به واسطه نسبت خانوادگی، صدایش بلندتر شنیده می‌شود، نه‌تنها کمکی به آرام‌کردن فضا نکرد، بلکه نمکی شد بر زخمی که پیش‌ازاین نیز از سوی جریانات واگرا بر پیکر ایران عزیز نشسته بود. پاسخ‌های تند و صریح کاربران در همان فضا، گواه روشنی بر این آزردگی و نپذیرفتن چنین توجیهی بود؛ مردمی که به‌درستی فریاد می‌زدند حمل پرچم بیگانه و سردادن شعارهایی با مضامین تجزیه‌طلبانه، فراتر از یک «تخلیه هیجان» ساده است.
آقای رئیس‌جمهور، شما با شعار «وفاق ملی» پا به عرصه نهادید و نیک می‌دانید که تحقق این شعار، بیش از هر چیز نیازمند همدلی، احترام به اشتراکات ملی و پرهیز از هر سخن و عملی است که بوی تفرقه دهد. سخنان نسنجیده نزدیکان شما، حتی اگر از سر دلسوزی یا تحلیل شخصی باشد، می‌تواند به‌راحتی این رشته‌های همدلی را پنبه کند و تلاش‌های دولت برای ایجاد آرامش و وحدت را خدشه‌دار کند. این‌گونه اظهارنظرها، می‌تواند این شائبه را در ذهن جامعه ایجاد کند که در نگاه نزدیکان به قدرت، خطوط قرمز ملی کم‌رنگ شده یا درک درستی از حساسیت‌های عمومی وجود ندارد؛ و این، همان‌گونه که خواجه نظام‌الملک هشدار می‌دهد، به‌سرعت به «خوی و عادت» شخصِ رئیس‌جمهور تعمیم داده می‌شود.
حکمرانی در ایران، با تمام پیچیدگی‌هایش، نیازمند دقتی مضاعف در گفتار و کردار است، نه‌فقط از سوی شخص اول، بلکه از سوی تمام کسانی که در سایه او قرار دارند. مردم انتظار دارند که حلقه نزدیکان رئیس‌جمهور، بیش از دیگران، حافظ منافع ملی، وحدت سرزمینی و آرامش روانی جامعه باشند و با «خویشتن‌داری و مهذّب» بودن، به تحکیم جایگاه ریاست‌جمهوری یاری رسانند، نه آنکه با سخنان شتاب‌زده و دفاعیات نابجا، هیزم در آتش اختلافات بیفکنند و اسباب بدگمانی و دل‌چرکینی ملت را فراهم آورند.
امید است که این تذکر مشفقانه، که برگرفته از حکمت نیاکان و دغدغه امروزِ ایران است، مورد توجه قرار گیرد و شاهد دقت و حساسیت بیشتری در این عرصه خطیر باشیم، چراکه طنین سخن « نزدیکان پاستور»، خواه‌ناخواه، در کارنامه و اعتبار دولت شما ثبت خواهد شد.