بزرگنمايي:

پیام مازند - ایسنا / اینکه ناهار را حذف کرده‌اید ممکن است علت گرسنگی شدیدتان باشد.
متخصصان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی گفتند سلول‌های مغزی که آنها شناسایی کرده‌اند و خاطرات وعده‌های غذایی را ایجاد می‌کنند، می‌توانند توضیح دهند که چرا فراموش کردن یک وعده غذایی می‌تواند گرسنگی شدید ایجاد کند و چرا افراد مبتلا به زوال عقل و سایر مشکلات حافظه اغلب پرخوری می‌کنند.
«لیا دکاری-اسپین»، پژوهشگر پسادکتری در کالج هنر، علوم و ادبیات دورنسایف دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، توضیح داد: مغز در ثبت درست تجربه وعده غذایی ناکام می‌ماند و این به ایجاد ردپاهای عصبی حافظه‌ای ضعیف یا ناقص از وعده غذایی منجر می‌شود.
بازار
دکاری-اسپین نویسنده اول این مقاله بود که روز سه‌شنبه در نشریه «نیچر کامیونیکیشنز» (Nature Communications) منتشر شد.
«ردهای عصبی» به تغییرات فیزیکی یا شیمیایی در مغز اشاره دارند که هنگام یادگیری و شکل‌گیری یک خاطره در فرد رخ می‌دهند.
ردهای عصبی وعده غذایی آثار ویژه‌ای‌ هستند که یک خاطره در مغز به جا می‌گذارد و اطلاعات مربوط به تجربه خوردن غذا را ذخیره می‌کنند. هنگام غذا خوردن نورون‌های هیپوکامپ مغز - بخشی از مغز که مسئول یادگیری و حافظه است - فعال می‌شوند و این ردها را در لحظاتی میان [خوردن] لقمه‌ها شکل می‌دهند. متخصصان این ردهای عصبی را شناسایی کرده‌اند؛ ردهایی که به ذخیره «انواع مختلفی از اطلاعات، مانند مکان خوردن غذا و زمان خوردن آن کمک می‌کنند.»
آنها برای رسیدن به این نتایج و مشاهده چگونگی شکل‌گیری خاطرات مربوط به وعده غذایی از تکنیک‌های پیشرفته علوم اعصاب استفاده کردند و فعالیت مغزی موش‌های آزمایشگاهی را هنگام غذا خوردن مشاهده کردند.
وقتی سلول‌های حافظه وعده غذایی از بین برده شدند، موش‌ها در به‌خاطر آوردن مکان‌های مربوط به غذا دچار اختلال حافظه شدند. آنها حافظه فضایی‌شان را برای وظایف دیگر حفظ کرده بودند.
به گزارش ایندیپندنت، این نویسندگان دریافتند که نورون‌ها - یکی از دو نوع اصلی سلول‌های مغزی- با بخشی از مغز که به کنترل گرسنگی و رفتار تغذیه‌ای معروف است، ارتباط برقرار می‌کنند. اما زمانی که ارتباط بین آن بخش -که به نام هیپوتالاموس جانبی شناخته می‌شود- با هیپوکامپ موش‌ها مسدود شد، [آنها] پرخوری کردند و نتوانستند به‌خاطر بیاورند وعده‌های غذایی در کجا مصرف شده بودند.
آنها همچنین دریافتند که خوردن بی‌هدف تنقلات ممکن است حافظه مربوط به وعده‌های غذایی را نیز مختل کند و به پرخوری منجر شود. لحظات رمزگذاری [اطلاعات] میان لقمه‌ها زمانی دچار اختلال می‌شوند که توجه به جای دیگری معطوف باشد.
«اسکات کانوسکی»، استاد علوم زیستی در کالج هنر، علوم و ادبیات دورنسایف دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، گفت می‌توان فرض کرد که مغز انسان نیز دچار پدیده‌ای مشابه می‌شود.
این [کشف] در نهایت می‌تواند به شکل‌گیری رویکردهای بالینی جدید برای درمان چاقی و مدیریت وزن کمک کند.
نویسنده مسئول این مقاله گفت: ما سرانجام شروع کرده‌ایم به درک اینکه به‌خاطر سپردن اینکه چه چیزی و چه زمانی خورده‌اید، به همان اندازه انتخاب نوع غذا برای تغذیه سالم اهمیت دارد.