چاپ

پیام مازند - خراسان /این مثل به این معنا که فردی در آسایش ورفاه به‌سر می‌برد به همین دلیل از گرفتاری‌های دیگران خبر ندارد به کار می‌رود. درباره ریشه این ضرب المثل هم داستانی وجود دارد به این شکل که: ارباب دهی در زمستان از منزل بیرون ‌آمد و دید برف همه‌جا راگرفته است. چوپان جلو آمد و پرسید «ارباب گوسفندها را به چرا ببرم»؟ ارباب گفت: «کجا ببری، نمی‌خواهد». ارباب به داخل منزل رفت و زیر کرسی گرم نشست و مشغول‌نوشیدن چای داغ و خوردن تنقلات ‌شد. وقتی خوب خورد و خودش حسابی سیر و گرم ‌شد، گفت: «آی چوپان هوا خوب شد گوسفندها را به چرا ببر». چوپان هم گفت: «ارباب صدایش از جای گرم درمی‌آید و خبر از سردی هوا و حال و روز ما ندارد.»