چاپ

پیام مازند- با شروع سال تحصیلی جدید پس از 2 سال برگزاری کلاس های غیرحضوری حالا بار دیگر بازار لوازم التحریر و کیف و کفش داغ و پرفروش شده و خانواده ها با هر مقدار درآمدی مجبور به تامین مایحتاج فرزندان خود هستند. دانش آموزان هم شوق و ذوق رفتن به کلاس درس را بیشتر از گذشته دارند و از طرفی پدر و مادرها با توجه به شرایط سخت اقتصادی و افزایش بی سابقه قیمت ها، نگرانی های زیادی را متحمل می شوند.

بررسی خبرنگار ایسنا از سطح شهرستان نور نشان می دهد که فروشگاه های لوازم التحریر که البته ناراضی هم نیستند اما می گویند با توجه به افزایش قیمت ها قدرت خرید مردم کمتر شده است.

پدر یک دانش آموز اهل شهرستان نور که فرزند دختر خود را در مدرسه غیرانتفاعی با هزینه 7 میلیون 800 هزار تومان ثبت نام کرده در گفت و گو با ایسنا می گوید: برای لباس دخترم 500 هزار تومان، کیف 400 هزار تومان و کفش 500 هزار تومان و لوازم التحریر هم 700 هزار تومان در حال حاضر و برای شروع مدرسه پرداخت کردم.

یک مادر نوری با اشاره به اینکه 2 فرزند یکی در پایه نهم و دیگری دوم دارد در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: امسال هزینه ها بیش از اندازه زیاد بود و من دخترم را در مدرسه دولتی فعلا با هزینه 150 و پسرم را در مدرسه غیرانتفاعی با پرداخت 7 میلیون تومان ثبت نام کردم.

وی با اشاره به اینکه امسال چون بعد دوران کرونا مدرسه ها حضوری شده باید حتما لباس و مابقی مایحتاج بچه ها باید فراهم می شد، ادامه داد: برای دخترم 570 هزار تومان هزینه لباس مدرسه، 300 هزار تومان کیف، 350 هزار تومان کفش و 500 هزار تومان لوازم التحریر گرفتم و هنوز سرویس مدرسه مشخص نشده است.

این مادر می گوید: هزینه لباس مدرسه پسرم که پایه دوم ابتدایی است 560 هزار تومان، کیف 300 هزار تومان، کفش 350 هزار تومان، لوازم التحریر500 تومان شده است.

نگاهی به وضعیت زندگی مردمی که سطح درآمدی قابل قبولی ندارند و به اصطلاح پایین شهری نام دارند، نگرانی والدین را بیش از پیش نشان می دهد.

پدر یکی دیگر از دانش آموزان نوری با شرمندگی گفت: متاسفانه به دلیل اینکه چند ماه است حقوق دریافت نکردم، نتوانستم برای پسرم کیف و کفش تهیه کنم و فقط 480 هزار تومان پول لباس فرم را پرداخت کردم.

وی ادامه داد: همسرم کیف سه سال گذشته پسرم را شسته و لوازم التحریری که از سال گذشته به دلیل شرایط کرونا باقی مانده بود را برایش کنار گذاشته است.

با توجه به اظهارات والدین، سوال اساسی اینجاست که علیرغم پیش بینی بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید و چالش های تورمی در جامعه چرا مسئولان و متولیان امر برای کاهش فشار بر خانوارها تدبیری نیاندیشیدند، موضوعی که می توانست با برپایی نمایشگاه های تخفیفی عرضه محصولات آموزشی و کیف و کفش چون سنوات پیشین راهگشا باشد. شیوه جایگزین دیگر حتی استفاده از ظرفیت خیرین برای توزیع بسته های کمک تحصیلی بین نیازمندان بود؛ موضوعی که در دوران همه گیری ویروس کرونا در قالب بسته های معیشتی بسیاری از خانوارها را از جانب این دغدغه آسوده خاطر کرد.

گفتنی است پیشتر نیز طی 2 گزارش ایسنا شرایط نابسامان اقتصادی در بازار نوشت افزار و مایحتاج تحصیلی مازندران را بررسی کرده بود که همگی نشان از افزایش چشمگیر هزینه های تحصیلی اعم از ثبت نام تا خرید نوشت افزار دارد.