بزرگنمايي:

پیام مازند - ایسنا /التهاب واکنش بدن به آسیب یا عفونت است. برای مثال وقتی مچ پا پیچ می‌خورد, متورم می‌شود زیرا بدن برای بهبودی‌اش ترکیباتی آزاد می‌کند تا آن را تسکین بخشد.
بدن در واکنش به بسیاری از بیماری‌ها همین فرایند را دنبال می‌کند. اما با آنکه التهاب بخش ضروری فرایند بهبودی است، هرگاه مزمن شود خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی، سرطان، دیابت و سندروم متابولیک را افزایش می‌دهد. بسیاری از عوامل از جمله استرس و رژیم غذایی نیز ممکن است التهاب مزمن را به دنبال داشته باشند.
متخصصان انگلیسی ارتباط رژیم غذایی به‌خصوص منابع پروتئینی و فیبر را با التهاب بررسی کردند. نتایج پژوهش آن‌ها در آوریل 2025 در مجله «مواد غذایی»‌ (Nutrients) منتشر شد.
متخصصان برای این مطالعه سراغ پایگاه داده‌های پزشکی انگلیس رفتند که اطلاعات پزشکی، سبک زندگی و سلامت حدود نیم میلیون ساکن انگلیسی در آن موجود است. آن‌ها داده‌های 128 هزار و 612 شرکت‌کننده را که حداقل 60 سال سن داشتند و شرایطشان برای مطالعه مناسب بود، بررسی کردند. تنها شرکت‌کنندگانی تحت مطالعه بودند که در داده‌های غذایی و آزمایش خونشان سطح پروتئین واکنشی سی‌ یا سی‌آرپی (CRP) ثبت شده بود. سی آر پی، اندازه‌گیری رایج التهاب در بدن است.
متخصصان در طول مطالعه شرکت‌کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند: افرادی که براساس فهرستِ 43 بیماری مزمن هیچ بیماری مزمنی نداشتند و افرادی که به دو یا چند بیماری مزمن مبتلا بودند. متخصصان با توجه به رژیم غذایی شرکت‌کنندگان میزان کل پروتئین مصرفی را بین دو گروه پروتئین حیوانی و گیاهی تقسیم کردند. لوبیا، حبوبات، عدس، توفو، انواع مغز و دانه‌ها در گروه پروتئین گیاهی، گوشت قرمز، مرغ، تخم‌مرغ، ماهی و لبنیات هم در گروه پروتئین حیوانی قرار گرفتند.
به گزارش ایندیپندنت، متخصصان همچنین عواملی مانند سن، جنسیت، قومیت، وضعیت اقتصادی‌ـ‌اجتماعی، مصرف سیگار و الکل، قد و وزن را هم در نظر گرفتند. شرکت‌کنندگان با توجه به فهرست 43 بیماری مزمن، سابقه پزشکی‌شان را گزارش کردند. شرکت‌کنندگان براساس اطلاعات غذایی و سطح سی‌آرپی به چهار گروه تقسیم شدند: پروتئین کل بالا، پروتئین کل پایین، فیبر غذایی بالا و فیبر غذایی پایین.
طبق نتایج به‌دست‌آمده، ارتباط پروتئین و فیبر و التهاب در افرادی که چند بیماری داشتند در مقایسه با افرادی که به بیماری‌های مزمن مبتلا نبودند، قوی‌تر بود. به‌طور کلی، با افزایش مصرف پروتئین گیاهی و فیبر، سطح التهاب کاهش یافته بود. برعکس، پروتئین حیوانی و پروتئین کل با سی‌آرپی که نشانه التهاب است، مرتبط بود.
داده‌های این مطالعه نشان داد که مصرف زیاد پروتئین حیوانی و مصرف کم فیبر با سطح بالای التهاب مرتبط است، در حالی که مصرف بیشتر فیبر و پروتئین گیاهی التهاب را کاهش می‌دهد.
فیبر نقش مهمی در سلامت روده دارد و باکتری‌های مفید روده را تقویت می‌کند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد میکروبیوم سالم روده با سطح پایین التهاب مرتبط است، بنابراین کاملا منطقی است که پروتئین‌های گیاهی و سایر منابع فیبر نیز با سطح پایین‌ سی‌آرپی مرتبط باشند. این رابطه دو طرفه است: سلامت روده بر التهاب تاثیر می‌گذارد و التهاب بر سلامت روده. به این ترتیب با مصرف بیشتر فیبر و پروتئین گیاهی می‌توانید از التهاب جلوگیری و سلامت کلی بدنتان را تقویت کنید.