بزرگنمايي:

پیام مازند - چین با موفقیت گروهی متشکل از 12 ماهواره را توسط موشک حامل Long March-2D به فضا پرتاب کرد و نخستین استقرار یک صورت فلکی ماهواره‌ای محاسباتی فضایی با عنوان «صورت فلکی محاسباتی سه‌جسم» را رقم زد.
به گزارش تسنیم، چین با موفقیت گروهی متشکل از 12 ماهواره را توسط موشک حامل Long March-2D به فضا پرتاب کرد و نخستین استقرار یک صورت فلکی ماهواره‌ای محاسباتی فضایی با عنوان «صورت فلکی محاسباتی سه‌جسم» را رقم زد.
این موشک در ساعت 12:12 ظهر به وقت پکن از مرکز پرتاب ماهواره جیوکوان در شمال غربی چین به فضا پرتاب شد.
به گفته "وانگ جیان" مدیر این پروژه، این صورت فلکی که به‌طور مشترک توسط آزمایشگاه ژجیانگ – یک مؤسسه تحقیقاتی مستقر در هانگژو، استان ژجیانگ در شرق چین و شرکای بین‌المللی توسعه یافته، در نهایت قرار است شامل هزاران ماهواره با توان محاسباتی ترکیبی معادل 1000 پتا عملیات در ثانیه (POPS) باشد. وانگ همچنین بنیان‌گذار Alibaba Cloud، یکی از پلتفرم‌های پیشرو محاسبات ابری در چین است.
این مجموعه ماهواره‌ها برای پردازش داده‌ها در زمان واقعی در مدار طراحی شده‌اند؛ با هدف رفع چالش‌های بهره‌وری در سیستم‌های سنتی ماهواره‌ای و تسریع در ادغام هوش مصنوعی با کاربردهای مبتنی بر فضا.
وانگ در سخنرانی خود درباره این پروژه در اجلاس ووژن، کنفرانس جهانی اینترنت 2024 (WIC) گفت: هدف ما افزایش توان محاسباتی ماهواره‌ها از سطح ترافلاپ به پتافلاپ و دستیابی به اتصال یکپارچه میان آن‌هاست؛ درست همان‌گونه که رایانه‌های شخصی از طریق اینترنت به یکدیگر متصل می‌شوند.
وی افزود: با صورت فلکی محاسباتی، حتی یک ماهواره هم می‌تواند به‌تنهایی ارزش خلق کند. این موضوع پیامدهای عمیقی برای آینده صنعت فضایی خواهد داشت.
به گزارش CGTN، هر یک از ماهواره‌های این دسته اولیه به یک مدل هوش مصنوعی با 8 میلیارد پارامتر مجهز شده‌اند که در داخل کشور توسعه یافته است. این مدل قادر است داده‌های ماهواره‌ای را از سطح L0 (داده‌های خام جمع‌آوری‌شده) تا سطح L4 پردازش کند. این صورت فلکی همچنین از اتصال کامل بین‌ماهواره‌ای پشتیبانی می‌کند.
علاوه بر پردازش داده‌ها با استفاده از هوش مصنوعی، این ماهواره‌ها مأموریت‌های آزمایشی دیگری از جمله ارتباط لیزری بین‌مداری و مشاهدات علوم نجومی را نیز انجام خواهند داد.
این پروژه نشان‌دهنده جاه‌طلبی‌های فزاینده چین برای گسترش توان محاسباتی خود به فضاست؛ مرزی نوظهور که می‌تواند زیرساخت‌های ابری زمینی را تکمیل کرده و از برنامه‌های داده‌محور نظیر هوش مصنوعی و سنجش از دور پشتیبانی کند.