بزرگنمايي:

پیام مازند - به گزارش خبرورزشی، اسکار پیاستری موفق شد پول‌پوزیشن گرندپری فرمول یک امیلیا-رومانیا را از آنِ خود کند. راننده‌ی مک‌لارن تنها با اختلاف 0.034 ثانیه از مکس فرشتاپن پیشی گرفت. تیم فراری در مرحله‌ی دوم تعیین خط (Q2) حذف شد و یوکی تسونودا نیز تصادفی بسیار شدید را تجربه کرد.
مک‌لارن که در تمام جلسات تمرینی با هر دو خودرو در صدر جدول زمان‌ها قرار داشت، به‌درستی مدعی اصلی تعیین خط محسوب می‌شد.
لاندو نوریس و اسکار پیاستری، همانند بسیاری از رقابت‌های این فصل، کنترل اوضاع را در دست داشتند؛ هرچند فرشتاپن در تمرین پایانی با لاستیک‌های مدیوم موفق شد فاصله‌اش را به زیر دو دهم ثانیه کاهش دهد—نکته‌ای که الگویی جالب را نمایان کرد.
ترکیب نرم‌ترین تایر این هفته، یعنی C6، در دورهای سرعتی و شرایط حداکثری عملکرد، دوام اندکی داشت. همین مسئله تعیین خط را در پیست «اوتودرومو انزو و دینو فراری» به نبردی پرهیجان تبدیل کرد.
در آغاز تعیین خط، فراری نخستین تیمی بود که وارد پیست شد. نگاه هزاران تماشاگر ایتالیایی به لوئیس همیلتون دوخته شده بود، اما او پایین‌تر از الکساندر آلبون قرار گرفت. فرشتاپن با سرعتی چشمگیر ظاهر شد، اما نگاه‌ها به سمت هم‌تیمی‌اش، یوکی تسونودا، چرخید؛ چرا که راننده‌ی ژاپنی در پیچ‌های 5 و 6 بیش از حد از کرب‌ها استفاده کرد، کنترل خودرو را از دست داد، و در برخوردی سهمگین، ماشین را واژگون کرد—تا جایی که یکی از پنل‌های نوری کنار پیست نیز آسیب دید.
مهم‌ترین نکته این بود که تسونودا توانست با پای خود از لاشه‌ی خودرو خارج شود و برای بررسی پزشکی منتقل شد. با این حال، آسیب به RB21 چنان شدید بود که بازسازی کامل آن برای روز مسابقه ضروری خواهد بود—به‌شرط آنکه تسونودا تاییدیه‌ی پزشکی را دریافت کند. او هنوز زمانی ثبت نکرده بود و بنابراین نخستین حذف‌شده‌ی تعیین خط لقب گرفت. این تصادف نخستین پرچم قرمز را به‌دنبال داشت، هرچند تعیین خط از ساعت 16:20 از سر گرفته شد. فرانکو کولاپینتو نیز پیش از تایید رسمی زمان ازسرگیری وارد لین شد و اکنون باید پاسخگوی استواردها باشد.
در ادامه، فرشتاپن نمایشی خیره‌کننده ارائه داد و با زمان 1:15.175 سریع‌ترین راننده‌ی Q1 شد—بیش از سه دهم ثانیه سریع‌تر از پیاستری. شگفتی بزرگ این مرحله، تیم استون مارتین بود. آن‌ها در لحظات پایانی از تایرهای مدیوم استفاده کردند که انتخابی طلایی بود. فرناندو آلونسو به رتبه‌ی سوم رسید و لنس استرول، با خودرویی مجهز به به‌روزرسانی‌های گسترده، چهارم شد.
در پایین جدول، تلاش‌های نیکو هالکنبرگ برای صعود نتیجه نداد. او پس از اشتباهی در پیچ‌های ریواتزا، به رتبه‌ی هفدهم بسنده کرد و همراه با لیام لاوسون، دو راننده‌ی هاس، استبان اوکون و الیور بیرمن، حذف شد. کولاپینتو با رتبه‌ی چهاردهم جواز حضور در Q2 را به‌دست آورد، اما به‌دلیل دومین تصادف سنگین تعیین خط، از ادامه بازماند. راننده‌ی آرژانتینی در خروجی پیچ 3 از پیست خارج شد، چمن را لمس کرد و به‌شدت با دیواره برخورد کرد—حادثه‌ای که دومین پرچم قرمز را در پی داشت و باعث حذف زودهنگام او شد.
به‌دلیل این تصادف و بررسی زمان دور نهایی بیرمن (برای مشخص شدن اینکه قبل یا بعد از پرچم قرمز بوده) مرحله‌ی دوم با تأخیر آغاز شد. فرشتاپن اما روند سریع خود را ادامه داد و با ثبت زمان 1:15.400، بار دیگر پیشتاز شد؛ گرچه این زمان بیش از دو دهم ثانیه کندتر از Q1 بود. این عملکرد برای عبور از فراری و مرسدس کافی بود، اما موقعیت مک‌لارن را تهدید کرد. پیاستری با اختلاف 0.020 ثانیه نسبت به نوریس، صدرنشین دور نخست Q2 شد.
این نتیجه باعث شد هم فرشتاپن و هم مک‌لارن بتوانند دور نهایی Q2 را با لاستیک‌های کارکرده طی کنند. کارلوس ساینز اما با تایرهای سافت نو به صدر جدول رسید—شگفتی‌ای بزرگ و ادامه‌ای بر عملکرد درخشان ویلیامز در روز جمعه.
استون مارتین بار دیگر به مدیوم روی آورد که همچون Q1، انتخابی عالی بود. در ثانیه‌های پایانی، استرول و آلونسو موفق شدند زمان‌های خود را بهبود بخشند، و حذف‌شدگان بزرگی رقم خوردند. نه‌تنها آندریا کیمی آنتونلی، بلکه شارل لکلرک (رده‌ی یازدهم) و لوئیس همیلتون (رده‌ی دوازدهم) نیز به‌شکلی ناامیدکننده از صعود بازماندند—ضربه‌ای دیگر به تیم فراری و تماشاگران پرشور حاضر در پیست.
با حذف فراری‌ها، آنتونلی و بورتولتو، همراه با کولاپینتوی مصدوم، اسامی حذف‌شدگان Q2 تکمیل شد. اما مسابقه اصلی را فرشتاپن برد.
نتایج مسابقه اصلی تا دقایقی دیگر منتشر می شود...
وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش