بزرگنمايي:

پیام مازند - ورزش 3 /با وجود گذشت پنج روز از قهرمانی پرتغال در لیگ ملت‌های اروپا با شکست اسپانیا در ضربات پنالتی، آلوارو موراتا، ستاره ناکام لاروخا در این فینال که تنها ضربه پنالتی اسپانیا را با درخشش دیوگو کاستا هدر داد، هنوز هم در مورد آن شب تلخ صحبت میکند.
موراتا که طبق گفته خودش تاکنون چندین بار دچار بیماری افسردگی شده است، در مستندی که درمورد شرایط کودکان و نوجوانان ساخته شده است، ابتدا در مورد شرایط این روزهای خودش گفت:«این موقعیت جدیدی نیست. من می‌دانم چگونه با آن کنار بیایم. قرار نیست در رختخواب بمانم. دوباره شکست خوردم، همانطور که هر کسی در زندگی‌اش ممکن است بارها شکست بخورد. مربی به ضربه زننده‌ها اشاره کرد و ضربه چهارم را به من داد. من شروع کردم و نظرم را در مورد محل ضربه زدن عوض کردم. دیدم که پرتغالی‌ها به دروازه‌بان می‌گویند به سمت دیگری بپرد و نظرم را عوض کردم. موقعیت‌هایی وجود دارد که نمی‌توانیم آن ها کنترل کنیم و زندگی ادامه دارد.
بازار
واقعاً به دردسر افتادم. هر چیزی که به شما بگویم دروغ است. بعضی ها می‌گویند خدا را شکر به نظر می‌رسد که عمداً این کار را انجام داده است، اما متأسفانه اینطور نبود. من ابزار و تجربه لازم برای مقابله با آن را دارم. می‌دانم که خیلی‌ها را اذیت کرده است.
سلامت روان و روحیه
زندگی همین است. باید بلند شوی. امیدوارم روزی که بازنشسته شوم بتوانم این را به جوانان منتقل کنم. بسیاری از مردم درباره من نظراتی دارند، اما من را نمی‌شناسند، نمی‌دانند من چه کسی هستم. می‌خواهم جوانان ببینند که گاهی اوقات من بدترین دشمن خودم بودم. صحبت با متخصصان و افراد نزدیک به شما مهم است. ال چولو و لوئیس د لا فوئنته همیشه از من حمایت کرده‌اند و من بسیار خوش شانس بوده‌ام که آنها را دارم.
می‌دانید نوجوانی چگونه است. سخت است که یک بچه کوچک باشید و بگویید این اتفاق می‌افتد. کسی که این را می‌گوید ترسو نیست، کسی است که سعی می‌کند از آن موقعیت اجتناب کند. این چیزی است که مهم است. در مورد نتایج، من همیشه تمام تلاشم را کرده‌ام. نمی‌توانم خودم را برای هیچ چیز سرزنش کنم. بچه‌هایی که 14 یا 15 ساله هستند و لامین را در 17 سالگی به عنوان بهترین بازیکن جهان می‌بینند، ممکن است احساس ناامیدی کنند. ثبات روحی و روانی بسیاری از افراد به رسانه‌های اجتماعی بستگی دارد. هیچ کس شما را مجبور به داشتن آنها نمی‌کند، اما باید مسئولیت آن را بپذیرید.»
او در مورد درمانی که در طول جام ملت‌های اروپا در آلمان انجام داد ، گفت: «من مجبور بودم یک موقعیت را در مقابل همه و سپس موقعیت‌های دیگر را به تنهایی تجربه کنم. وقتی با گریمالدو در حال بازی پلی‌استیشن بودم و قرص خواب‌آور خوردم، آنها شروع به دیدن آنچه برای من اتفاق می‌افتد کردند، اینکه من تحت درمان دارویی هستم. اما دو بخش وجود داشت. زمانی که با هم‌تیمی‌هایم بودم و زمانی که تنها بودم.»
در مورد هم‌تیمی‌هایی که به او کمک کردند، گفت: « رودریگو، کارواخال ، دکتر سلادا ، فیزیوتراپیست‌ها. همه افرادی که به من نزدیک هستند. آنها می‌دانند که وقتی مشکلی دارم، این مشکل خودش را نشان می‌دهد. رودریگو توضیح می‌دهد که لحظه‌ای بود که ما داشتیم سر یک بازی پینگ‌پنگ بحث می‌کردیم. او این را توضیح می‌دهد و می‌گوید. و من از او به خاطر این تشکر می‌کنم. گاهی اوقات او وقت می‌گذارد تا برای من پیام بنویسد، ببیند حالم چطور است، و این چیزی است که از من باقی مانده است.»