پیام مازند - ورزش 3 /دروازه‌بان جوان شمس آذر بار دیگر به روزهای اوج خود بازگشته و توانست در انزلی نیز با مهار پنالتی ثانیه‌های پایانی، یک امتیاز ارزشمند را به نفع تیمش کسب کند.
علیرضا جعفرپور به شکلی جالب به پیراهن شمس آذر رسیده؛ وقتی در اولین فصل حضور این تیم در لیگ برتر به عنوان گلر سوم در جمع قزوینی‌ها حضور یافت، کمتر کسی تصور این را داشت که بتواند روزی در نقش ستاره تاثیرگذار در لیگ برتر بدرخشد. اما خیلی زود او توانست دو گلر دیگر تیمش را کنار زده و در همان اولین تجربه لیگ برتری، در جمع برترین گلرها ظاهر شد. اما فصل گذشته مجبور شد به دلیل پشت سر گذاشتن دوران سربازی راهی ملوان شود. در انزلی اما حضور رقیب صاحبنام و باتجربه‌تری به نام حبیب فرعباسی، او را به نیمکت این تیم پیچ کرد. در بازگشت دوباره به شمس آذر او اما رفته رفته بار دیگر در شرایط بازی قرار گرفت و طی دیدارهای اخیر با واکنش‌های خود شرایط را کاملا به سود شمس آذر پیش برده است. رفلکس‌های سرعتی و واکنش‌های دیدنی این گلر جوان که در ادعایی عجیب کریس رونالدو را الگوی خود می‌داند!
یک امتیاز ارزشمند از انزلی کسب کردید که سهم تو را می‌توان در این تساوی بزرگ دانست.
ما با انگیزه پیروزی در انزلی حاضر شده بودیم و به نظرم اگر 10 نفره نمی‌شدیم این شانس را داشتیم که با سه امتیاز بازی را پایان دهیم. تا قبل از 10 نفره شدن موقعیت‌های مناسبی هم داشتیم و بازی متعادل پیش می‌رفت. هرچند سوت‌های آقای داور باعث شده بود کمی بازی را عصبی دنبال کنیم. فکر کنم داور تحت تاثیر جو سکوهای انزلی قرار داشت. البته حق هم داشت و جو فوق العاده‌ای بود.
در این بازی چند واکنش دیدنی داشتی که مانع از گل حریف شد. شهرام مهربان به عنوان مربی دروازه‌بانان شمس آذر مدعی شد که انگیزه‌ات به واسطه فصل گذشته و نیمکت نشینی در ملوان در این بازی زیاد بود.
من مقابل هر تیمی انگیزه دارم و فرقی نمی‌کند. بهرحال شمس آذر تیمی است که به واسطه شرایطش مقابل هر تیمی امکان اینکه فرصت زیادی به حریف بدهد دارد و من باید خیلی آماده‌تر باشم. البته که در ملوان هم فرصت به من نرسید و انگیزه‌ام بیشتر بود. نمی‌گویم از آنها ناراحت هستم و پست دروازه‌بانی همین است و فقط یک نفر می‌تواند بازی کند. از اینکه دوباره در انزلی و استادیوم پرشور سیروس قایقران حاضر شدم خوشحال بودم و می‌خواستم بهترین نمایش را داشته باشم.
اینکه بگویی حقت بود بازی بیشتری به تو می‌رسید؟
نه خب به این شکل! انگیزه‌ام بیشتر شخصی بود و اینکه بتوانم خوب کار کنم و می‌دانستم بهتر دیده می‌شوم. حتی منتظر پنالتی حریف هم بودم! یک گلر هرچقدر توپ‌های ارسالی که از هر دروازه‌بانی بپرسید خطرناک است را بگیرد شاید فکر کنند کار خاصی نکرده، هرچند به نظر من و هر دروازه‌بانی این توپ‌ها خطرناک‌تر و سخت‌تر هم است اما شما در توپ تک به تک و یا پنالتی بیشتر دیده می‌شوی. اینطور بگویم، گل‌های فوتبال بیشتر از روی ارسال زده می‌شود و امکان دارد یک گلر حداقل 5 ارسال خوب حریف را ناکام بگذارد اما امتیازی ندارد و به قولی دیده نمی‌شود. البته این را هم بگویم من زیاد اهل شو و حرکت نمایشی نیستم و کارم را می‌کنم. در همین بازی با ملوان هم چند موقعیت تک به تک و شوت و در نهایت پنالتی بود که گرفتم اما آن کسی که باید ببیند حرکتم را دید.
منظورت چیست؟
خب وقتی مساوی می‌کنی اینطور نیست که بروی و دیده شوی. من منظور خاصی ندارم و نمی‌خواهم کسی از دستم ناراحت شود اما در بازی با ملوان یک پنالتی در آن شرایط گرفتم و چند موقعیت ضربه سر و شوت و تک به تک، اما انتخاب گلر هفته نبودم. اهمیتی ندارد، دروغ چرا البته اهمیت دارد اما من کارم را می‌کنم!
فکر می‌کنی بتوانی به دروازه تیم ملی برسی با این شرایط رقابتی؟
الان که بعید است و تیم ملی برای جام جهانی آماده می‌شود و می‌توان گفت گلرهایش هم انتخاب شده و فاکتور تجربه و دیگر مسائل در آن تاثیر داشته. ما باید تمرکزمان را بگذاریم برای بعدها!
درباره آن صحنه پنالتی بازی با ملوان بگو. خیلی طول کشید و می‌گویند این تاخیر روی گرفتن آن تاثیر گذاشت؟
مگر من ربات هستم؟ بازی در زمین حریف بود و کل استرس با آن فشار باید روی من می‌آمد. اتفاقا بیشترین فشار روی من بود و هر لحظه باید فکر می‌کردم چه واکنشی باید نشان دهم. زمان علیه من بود. بازیکن ضربه‌اش را به سمت چارچوب می‌زند و شانس او قطعا برابر من به عنوان گلر که باید 7 متر و اندی را پوشش بدهم بیشتر است. کلی تصمیم‌گیری دارد و من هستم که باید واکنش نشان دهم. یک مساله ریاضی است، شما مقابل ضربه به سمت دروازه به آن ابعاد قدرت بیشتری داری یا کسی که باید این فضا را پوشش بدهد و توپ را بگیرد. اگر من و هر گلر دیگری شانس بیشتری داریم پس چرا تیم‌هایی که صاحب موقعیت پنالتی می‌شوند خوشحال‌تر هستند و شانس بیشتری را برای خود قائل هستند؟ نه، اتفاقا آن لحظات جهنمی و سخت‌تر از همه برای من بود و باید یک جوری خودم را از آن استرس لعنتی خارج می‌کردم و بهترین تصمیم را می‌گرفتم.
کلنجار جالبی هم با مهدی عبدی در آن دقایق طولانی داشتی. چه چیزی به همدیگر می‌گفتید؟
خب فقط می‌توانستم بگویم خودت را اذیت نکن و توپ مال من است و می‌گیرم. مهدی البته هیچی نگفت و بقیه بچه‌های تیم ملوان برای من کری خواندند و گفتند فقط گل خوردنت را تماشا کن و جوی که بعد از گل روی سکوها شکل می‌گیرد.
در اولین فصل حضورت در شمس آذر و لیگ برتر هم پنالتی‌های زیادی گرفتی.
آره، فکر کنم 5 یا 6 پنالتی گرفته بودم.
الگوی خاصی در دروازه‌بانی داری؟
الگوی دروازه‌بانی منظورت است؟ اگر بگویم نه، آن را به پای خودخواهی یا چیزی نگذارید. واقعا نه در ایران و نه خارجی هیچ الگویی ندارم! اگر بازیکن بودم اما قطعا الگوی من کریس رونالدو است و او را واقعا دوست دارم.
هدفت برای آینده چیست؟ فکر می‌کنی به تیم‌های مدعی لیگ ایران بروی؟
خب من یک تیم داخلی را خیلی دوست دارم اما اسم آن را نمی‌گویم. اما برای حضور در فوتبال خارج از ایران هم انگیزه زیادی دارم.
فکر کنم به خاطر آذری بودنت حضور در لیگ ترکیه و فنرباغچه را بپسندی!
نه، فنرباغچه نه! من رئال مادریدی هستم. سخت است و شاید بگویی غیرممکن.
با حضور کورتوآ فکر نمی‌کنی هدف بزرگ و غیرممکنی را در نظر گرفته‌ای؟
کورتوآ که دیگر پیر شده. خدا را چه دیدید؟ شاید شد.
بازار
![]()