بزرگنمايي:

پیام مازند - ستاره‌شناسان از کشف یک کهکشان باستانی و نادر خبر داده‌اند که بیش از هفت میلیارد سال تقریباً بدون تغییر باقی مانده است و نگاه منحصربه‌فردی را به جهان اولیه ارائه می‌دهد.
به گزارش ایسنا به نقل از اکونومیک تایمز، کهکشان «KiDS J0842+0059» به دلیل وضعیت بکر و دست‌نخورده‌اش به عنوان یک «فسیل کیهانی» مورد ستایش قرار گرفته است. پژوهشگران می‌گویند که این کهکشان از زمان شکل‌گیری‌، تعامل بسیار کمی با سایر کهکشان‌ها داشته و ساختار اولیه خود را حفظ کرده است.
فسیل کیهانی به کهکشانی گفته می‌شود که در اثر برخورد و تعامل با سایر کهکشان‌ها بدون تغییر باقی مانده است. این بدان معناست که فسیل‌های کیهانی می‌توانند به عنوان کپسول‌های زمانی بکر عمل کنند و ستاره‌شناسان را در مطالعه کهکشان‌های اولیه یاری دهند.
«کرچنزو تورتورا»(Crescenzo Tortora) سرپرست گروه پژوهشی «موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا»(INAF) گفت: ما کهکشانی را کشف کرده‌ایم که میلیاردها سال کاملاً سالم مانده است. این یافته باستانی به ما می‌گوید اولین کهکشان‌ها چگونه متولد شده‌اند و به ما کمک می‌کند تا بفهمیم جهان تا به امروز چگونه تکامل یافته است.
این یافته‌ها با استفاده از مشاهدات چندین تلسکوپ پیشرو از جمله «تلسکوپ دوچشمی بزرگ»(LBT) و «تلسکوپ بسیار بزرگ»(VLT) انجام شده است که به ستاره‌شناسان امکان می‌دهند اندازه فشرده و جرم ستاره‌ای کهکشان تقریباً 100 میلیارد برابر خورشید را تأیید کنند.
کهکشان KiDS J0842+0059 اولین بار در سال 2018 طی پروژه «بررسی کیلو-درجه»(KiDS) شناسایی شد. تصویربرداری جدیدتر با وضوح بالا از تلسکوپ دوچشمی بزرگ، تصویر واضح‌تری را از ساختار کهکشان ارائه داد و موارد عدم قطعیت‌ پیشین را رد کرد.
«کیارا اسپینیلو»(Chiara Spiniello) پژوهشگر «دانشگاه آکسفورد» و از پژوهشگران این پروژه گفت: اولین بار است که ما توانسته‌ایم این کار را به کمک چنین داده‌های با وضوح بالایی برای یک کهکشان باستانی در این فاصله انجام دهیم.
این کهکشان که در فاصله سه میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، تقریباً هیچ نشانه‌ای را از تشکیل ستاره در طول میلیاردها سال از خود نشان نداده و این برای کهکشان‌هایی با این اندازه غیر معمول است. بیشتر کهکشان‌ها از طریق برخوردها و ادغام‌ها که به انفجارهایی از تشکیل ستاره‌های جدید می‌انجامد، به تکامل خود ادامه می‌دهند. در مقابل، به نظر می‌رسد که KiDS J0842+0059 خفته و منزوی باقی مانده است.
تورتورا گفت: کهکشان‌های فسیلی مانند دایناسورهای کیهان هستند. مطالعه آنها به ما امکان می‌دهد که بفهمیم در چه شرایط محیطی شکل گرفته‌اند و چگونه بزرگترین کهکشان‌هایی که امروزه می‌بینیم، تکامل یافته‌اند.
این گروه پژوهشی، KiDS J0842+0059 را با «NGC 1277» مقایسه کردند که یکی دیگر از کهکشان‌های شناخته‌شده‌ بازمانده است و بسیار نزدیک‌تر به زمین در «خوشه‌ برساوش»(Perseus Cluster) قرار دارد. هر دو کهکشان، ساختار فشرده و ویژگی‌های مشابهی دارند اما KiDS J0842+0059 بسیار دورتر است و همین امر، آن را به یک هدف رصدی نادر تبدیل می‌کند.
پژوهشگران امیدوارند که مشاهدات آینده به ویژه با «تلسکوپ فضایی اقلیدس»(Euclid Space Telescope) که در شرف راه‌اندازی است، به شناسایی کهکشان‌های فسیلی بیشتر و اصلاح مدل‌های تشکیل کهکشان و تکامل کیهانی کمک کنند.