بزرگنمايي:

پیام مازند - به گزارش خبرورزشی، فراری در ایتالیا فاجعه به بار آورد. شارل لکلرک و لوییس همیلتون در پول پوزیشن یازدهم و دوازدهم شدند.
پایان مرحله دوم تعیین خط دیروز در ایمولا، به‌سان یک مراسم تشییع سرخ‌رنگ بود؛ رژه‌ای غمگین از هوادارانی که پس از حذف هر دو فراری در Q2 — با شارل لکلرک در جایگاه یازدهم و لوئیس همیلتون بلافاصله پشت سرش در دوازدهم — تصمیم گرفتند پیش از پایان رقابت بر سر پول پوزیشن، سکوهای اتودرومو انزو و دینو فراری را ترک کنند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
قهرمانان خانگی که ناچارند مسابقه را از ردیف ششم آغاز کنند، آن هم در پیستی که نام بنیان‌گذار تیم‌شان را دارد، ضربه‌ای است بسیار سنگین؛ گویی نقطه حضیض فصلی است که از ابتدا با مشکلات متعدد دست‌وپنجه نرم کرده.
لکلرک، در پایان روز تلخ، گفت:
«اولین کاری که باید کرد، عذرخواهی است. وقتی این همه شور و شوق پیرامون یک تیم وجود دارد، و ما حتی از مرحله دوم تعیین خط عبور نمی‌کنیم، دردناک است. برای ما داخل تیم هم همین‌قدر دردناک است، باور کنید. چنین سطحی از عملکرد قابل قبول نیست و اکنون باید واکنش نشان دهیم.»
واژه‌ای که لکلرک برای توصیف عملکرد فراری در تعیین خط استفاده کرد، میزان ناامیدی‌اش را به‌خوبی نشان می‌دهد. او در سخنانی صریح افزود:
«می‌توانیم ماشین را وارونه کنیم، لاستیک‌های جلو را عقب بگذاریم و عقب را جلو، اما واقعیت این است که پتانسیلی در ماشین نیست.»
او با عذرخواهی از هواداران، امید چندانی برای مسابقه امروز قائل نشد؛ درست مانند همیلتون:
«من ویران شده‌ام. در این پیست سبقت‌گیری بسیار سخت است و ما بیش‌ازحد عقب هستیم تا امیدی واقعی داشته باشیم.»
این اظهارات واقع‌گرایانه، تفاوت آشکاری با سخنان خوش‌بینانه‌تر فرد واسور، مدیر تیم فراری، داشت:
«نتوانستیم با لاستیک‌های نو عملکردمان را بهبود ببخشیم. برای مسابقه، همه‌چیز هنوز باز است. ما ریتم مسابقه خوبی داریم، اما سبقت گرفتن در اینجا دشوار است، بنابراین باید باهوش باشیم و ریسک‌های استراتژیک را بپذیریم.»
دنیای متفاوت
در حالی که فراری ناامیدانه به‌دنبال بازیابی خود پس از بدترین تعیین خط فصل — و ضعیف‌ترین نتیجه تاریخش در ایمولا (رکورد منفی قبلی به سال 2005 بازمی‌گشت با رتبه‌های نهم و سیزدهم) — می‌گردد، در رده‌های بالایی یک شنبه پرشور، زبانی متفاوت صحبت می‌شود.
زبانی به نام اسکار پیاستری، دارنده پول پوزیشن و رهبر فعلی جدول قهرمانی، که با آرامش یک کهنه‌کار، مک‌لارن را در ردیف نخست قرار داد و مکس فرشتابن را — که بار دیگر جادوی خود را به‌نمایش گذاشت — پشت سر گذاشت.
با اینکه تنها 34 هزارم ثانیه از پول فاصله داشت، اما ورشتپن انتظار معجزه‌ای برای مسابقه ندارد:
«در مسابقه، لاستیک‌ها سریع‌تر از رقبا فرسوده می‌شوند، که وضعیت ایده‌آلی نیست. تاکنون، روزهای یکشنبه، ریتم پایه‌ای لازم را نداشته‌ایم و وقتی این‌گونه است، کار خاصی از دست‌مان برنمی‌آید.»
در عوض، کسی که باید از ابتدا دست به حمله بزند، لاندو نوریس است که با فاصله‌ای نزدیک به سه دهم ثانیه از زمان هم‌تیمی‌اش، در رده چهارم قرار گرفت.
در ایمولا، باقی‌ماندن پشت سر هم‌تیمی استرالیایی‌اش، برای حفظ رقابت داخلی مک‌لارن، از همیشه مهم‌تر خواهد بود.
پرچم سه‌رنگ
مک‌لارن‌ها را جورج راسل، که در روزی با دو چهره برای مرسدس در رده سوم قرار گرفت، از هم جدا کرد. کیمی آنتونلی، ستاره خانگی مرسدس، نتوانست از Q2 عبور کند و در نخستین گرندپری خانگی‌اش در فرمول یک، تنها سیزدهم خواهد بود.
ناامیدی‌ای بزرگ برای این استعداد جوان که بهانه نیاورد:
«امروز هیچ‌چیز کار نمی‌کرد، حس ماشین را نداشتم و اعتمادبه‌نفس نداشتم. باید بفهمم با لاستیک‌ها چه شده بود، چسبندگی نداشتم.»