پیام مازند - ورزش 3 /سرمربی تیم ملی والیبال ایران احساس عجیبی را دیروز تجربه کرد.
روبرتو پیاتزا، سرمربی تیم ملی والیبال بزرگسالان ایران، در بازی فینال جوانان جهان بین ایران و ایتالیا، حس دوگانه‌ای را تجربه کرد. این بازی که با نتیجه 3 بر 1 به سود ایران به پایان رسید، نه تنها یک قهرمانی تاریخی برای تیم جوانان ایران بود، بلکه برای پیاتزا به عنوان یک ایتالیایی، احساسی پیچیده و خاص به همراه داشت.
از یک سو، پیاتزا به عنوان سرمربی تیم ملی ایران، از دیدن موفقیت و قهرمانی خوشحال بود. او با افتخار به تماشای بازیکنان جوانی نشسته بود که با تلاش و همت خود، نام ایران را در سطح جهانی مطرح کردند و توانستند در برابر یکی از قدرت‌های بزرگ والیبال جهان، یعنی ایتالیا، به پیروزی برسند. این دستاورد نه تنها نشان‌دهنده استعدادهای بالای والیبال جوانان ایران بود، بلکه امیدواری برای آینده والیبال کشور را نیز به ارمغان آورد.
اما از سوی دیگر، پیاتزا به عنوان یک ایتالیایی، نمی‌توانست از احساساتی که به خاطر شکست کشورش در این مسابقه به او دست می‌داد، غافل شود. او با عشق و علاقه به والیبال ایتالیا، همواره به دنبال موفقیت‌های این کشور بوده و در این بازی، باید با واقعیتی که تیمش نتوانست برنده شود، کنار می‌آمد. این دوگانگی احساسات، او را در موقعیتی خاص و چالش‌برانگیز قرار داد.