پیام مازند - پیاده روهای شهر ساری در تصرف آهن و پلاستیک و اجناس رنگارنگ در آمد و مغازهها اجناسشان را تا مرز آسفالت خیابان و حتی گاهی فراتر از آن جلو آوردهاند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران ، برخی از پیاده روهای شهر ساری به جای آن که مسیر آرام مردم باشد، در تصرف آهن و پلاستیک و اجناس رنگارنگ در آمد و هر قدم عبور از مانعی است که نامش را سد معبر گذاشتهاند، سدی در مسیر حق سادهی راه رفتن.
مغازهها اجناسشان را تا مرز آسفالت خیابان و حتی گاهی فراتر از آن جلو آوردهاند، جایی که روزی گذر انسان بود، حالا شده گذر کالا و مردمی که باید میان موتور، اجناس و خیابانهای شلوغ، راهی برای عبور پیدا کنند.
یکی از اهالی شهرستان ساری میگوید: برخی از خیابانهای ساری مانند خیابان ملامجدالدین و خیابان معلم از سوی برخی مغازه داران تصرف شد و در پیاده رو و حتی گوشهای از خیابان بساط میکنند.
این شهروند ساروی افزود: وقتی پیاده رو از سوی مغاز دار بسته میشود مجبوریم از خیابان عبور کنیم و واقعا خطرناک است.
سد معبر، نمادی از بی توجهی به قانون و همدلی
طبق تبصره یک، بند 2، ماده 55 قانون شهرداری ها، سد معابر عمومی و اشغال پیاده روها ممنوع است و شهرداری مکلف به جلوگیری از آن و رفع موانع موجود و آزاد کردن اماکن است.
پیگیریهای مکرر ما برای گفتوگو با مسئولان شهرداری در رابطه با حل مشکل سد معبر بی نتیجه ماند و درهای پاسخ بسته بود و هیچ کس حاضر نشد درباره این بی نظمی شهری حرف بزند.
سکوت، شاید سادهترین واکنش باشد، اما در برابر مشکلات مردم، هر سکوتی بلندتر از هر فریادی شنیده میشود.
قانون روشن است، پیاده رو و معبر عمومی، ملک همگان است، اما اجرای آن نیاز به فرهنگ سازی، نظارت مداوم و همکاری صاحبان کسب دارد.
زیبایی شهر، در نظم و احترام به حقوق یکدیگر معنا میشود و سد معبر، فقط مانع در مسیر مردم نیست، نمادی از بی توجهی به قانون و همدلی است.
پیاده رو، ویترین اجناس و غرفههای بی حد
پیاده رو، سهم مردم از شهر است، جایی برای قدم زدن، گفتوگو و نفس کشیدن در ازدحام روزمره و در مسیر پیاده روهای شلوغ، مردم حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
یکی از نابیانایان شهر ساری میگوید: به علت سد معبر از سوی مغازهها بارها زمین خوردم و یا به وسایل آنها برخورد کردم و بعضی پیاده روها به قدری باریک است که حتی یک فرد ویلچرنشین نمیتواند از آن جا عبور کند.
این شهروند نابینا افزود: پیاده روها باید راه قدمهای مردم باشند، نه ویترین اجناس و غرفههای بی حد و شهر ما وقتی نفس میکشد که همه سهم خود از آرامش را به دیگری ببخشیم.
این فرد نابینا میگوید: در بسیاری از خیابان ها، این سهم ساده از بین رفته است، اجناس مغازهها تا دل پیاده رو پیش آمدهاند، بساطها بی دعوت جا خوش کردهاند و مردم ناچارند در مسیر خودروها قدم بزنند.
سد معبر شاید راه کسب و کار باشد، اما ته آن ... راه یک فرهنگ فراموش شده است.
مطالبه مردم شفافیت است و رسانه، همچنان این پرسش را از مسئولان دارد: برنامه واقعی شهرداری برای حل این معضل چیست؟ آیا میتوان به این معضل قدیمی شهر پایان داد؟
سیده حکیمه موسوی گزارش میدهد
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی